Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1955, Side 93

— 91 —
1955
birtist mjög oft i mynd og líkingu
gigtsóttar. Fróðlegt væri að vita með
vissu, hvort eiginleg gigtsótt, sem ætl-
uð hefur verið fremur fágæt í land-
inu, er nú að ná sér hér niðri.
Hofsós. 1 tilfelli, drengur 12 ára frá
Siglufirði, sem var i sumardvöl i hér-
aðinu. Var sendur heim til sin og fékk
meðferð þar.
Seyðisfj. 6 mánaða piltbarn var sent
til sérfræðings i Reykjavik vegna ó-
skýranlegra hitakasta. Barnið lá 4
mánuði í Landakotsspitala. Móðir
barnsins tjáði mér, að læknarnir hefðu
álitið, að um liðagigt væri að ræða.
Engar upplýsingar frá sjúkrahúsinu
hafa borizt mér til handa.
8. Taugaveiki (febris typhoidea).
Töflur II, III og IV, 8.
Sjúkl. Dánir 1951 »» 1952 1953 1954 1955 »» »» »» »» »» » »» >»
Landið sem fyrr taugaveikislaust.
9. Iðrakvef (gastroenteritis acuta).
Töflur II, III og IV, 9.
1951 1952 1953 1954 1955
Sjúkl. Dánir 5672 9 3850 5008 4414 4831 2 3 7 5
Ekki venju fremur frásagnarvert,
nema þá það, að tvo héraðslækna
(Þórshafnar og Vestmannaeyja) grun-
ar, að þeir hafi skráð sem iðrakvef
ógreinileg mænusóttartilfelli.
Hafnarfj. Varð vart allt árið og ekki
verulegar mánaðasveiflur. Haust- og
síðsumarmánuðina kveður tiðast mest
að þessum kvilla.
Akranes. Gerir lítið eitt vart við sig
allt árið.
Kleppjárnsreykja. Nokkur tilfelli
flesta mánuði ársins.
Búðardals. Aðallega í nóvember og
desember og einkum i börnum.
ísafj. Með meira móti.
Hvammstanga. Nokkur væg tilfelli,
flest í sláturtíð.
Blönduós. Gekk ekki venju fremur.
Höfða. Gerir vart við sig flesta mán-
uði ársins.
Sauðárkróks. Enginn verulegur far-
aldur.
Hofsós. Vægur faraldur seinna hluta
júnímánaðar.
Akureyrar. Hefur gert litils háttar
vart við sig, en aldrei náð verulegri
útbreiðslu.
Húsavíkur. Sumir sjúklingar all-
þungt haldnir.
Þórshafnar. 2 erfið tilfelli i desem-
ber og hafa liklega verið mænusótt.
Vopnafj. Stakk sér niður í flestum
mánuðum ársins. Smáfaraldrar i apríl,
ágúst og október—nóvember.
Bakkagerðis. Nokkuð áberandi eins
og áður.
Seyðisfj. Dreifð tilfelli.
Búða. Stakk sér niður flesta mánuði
ársins, en oftast væg.
Djúpavogs. Vægur faraldur, meiri
eða minni, á Djúpavogi, frá ágúst til
áramóta.
Vestmannaeyja. í meðallagi. Mest
bar á veikinni í september og októ-
ber; þó verður hér tæplega um kennt
ofáti sláturstíðar. Faraldurinn var að
ýmsu leyti óvenjulegur þessa mánuði.
Iljá þeim yngstu voru mest áberandi
hvell-uppköst, sem stóðu stutt með
magaverkjum, vanlíðan og hita í 1—2
daga, en síður niðurgangur. Meðal
eldri aldursflokka bar meira á sær-
indum í hálsi, samfara uppköstum og
niðurgangi. Margt af þessu var svo
vægt, að ekki kom til kasta læknis og
þvi ekki skráð, en við eftirgrennslan
síðar meir á heilsuverndarstöð kom i
ljós, að fjöldi ungbarna hafði fengið
þessa veiki, þótt ekki væri leitað lækn-
is. Eftir á að hyggja þótti því hér
mega láta sér detta í hug væga löm-
unarveiki, þótt ekki kæmu fram meira
áberandi og einkennandi tilfelli og
veikin þvi ekki skráð sem slik, en,
eins og áður er getið, gekk veiki sú
um Suðvesturland um haustið, all-
svæsin, þótt hennar yrði ekki að öðru
leyti vart hér.
Eyrarbakka. Mun meira um þenna
kvilla nú síðari ár en fyrrum, hvað
sem veldur. Fór sem flóðbylgja um
héraðið mánuðina maí til nóvember.
Tilfellin vissulega fleiri en komið hafa
á skrá.