Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1955, Blaðsíða 191

— 189 —
1955
fundust blæðingar í nýrnahnykl-
um. Hinn látni hefur skyndilega
fengið lungnabjúg, sem hefur leitt
hann til bana. Hann hefur haft
bráða nýrnabólgu með blóði í
þvagi (nephritis haemorrhagica),
blóðþrýstingur hans hefur hækk-
að, og þar sem hjartað liefur ver-
ið veiklað fyrir af kölkun i aðal-
kransæð, hefur það fljótt gefizt
upp, þegar maðurinn hafði fengið
lungnabjúg, sem ávallt getur fylgt
bráðri lungnabólgu.
26. 16. júlí. P. G. S-son, 23 ára. Hafði
verið flogaveikur frá barnsaldri
og versnað siðustu árin. Dó að
næturlagi í rúmi sínu. Ályktun:
Við krufningu fannst heili óeðli-
lega litill, vó 1090 g (normalt
1400 g) og vinstra heilahvel mjög
vanþroskað, einkum heilabörkur,
sem var miklu þynnri en eðlilegt
er. Þessi vanþroski hefur verið
meðfæddur, og hafa flogaveiki-
köstin vafalaust stafað af þessum
mikla vanþroska heilahvelsins.
Pilturinn virðist hafa kafnað í
flogaveikikasti.
27. 30. júli. A. S-dóttir, 47 ára. Hafði
lengi átt bágt með svefn. Flutti
sig úr svefnherbergi hjónanna um
miðja nótt og fannst látin í öðru
herbergi morguninn eftir með
glas af mebumalnatrium hjá sér,
sem hún virtist hafa tekið 22 töfl-
ur úr. Hafði verið sólgin í hvers
konar svefn- og deyfilyf. Ályktun:
Við lcrufningu fannst enginn sjúk-
dómur, sem útskýrt gæti dauða
konunnar. Neðanvert á heila,
vinstra megin, fundust menjar
eftir allmikinn áverka, sem konan
hafði fengið fyrir 1—-2 árum.
Margir marblettir sáust á báðum
ganglimum. Af skýrslu lögreglu,
krufningu og efnarannsókn á
magainnihaldi virðist mega ráða,
að konan hafi tekið inn svo stór-
an skammt af mebumalnatrium,
að það hafi dregið hana til dauða.
28. 2. ágúst. G. E-dóttir, 71 árs. Hafði
lengi verið veik af asthma. Fékk
asthmakast með miklum öndunar-
erfiðleikum að kvöldi dags. Lækn-
ir kom og gaf henni lyfjadælingu,
en klukkutíma seinna lézt konan.
Ályktun: Við krufningu fannst
svæsin berkjubólga, og hafa önd-
unarerfiðleikarnir sýnilega stafað
af því, að berkjur voru fullar af
grefti. Hins vegar fundust ekki
einkenni um asthma. Hægri hluti
lifrar var reyrður og teygður,
sýnilega eftir lífstykki. í legi
fannst dálítill gröftur. Banameinið
virðist hafa verið bráð berkju-
bólga.
29. 9. ágúst. E. M. B-son, 37 ára. Var
á leið með öðru fólki frá skemmt-
un austanfjalls í fólksbil og sofn-
aði drukkinn í bílnum. Þegar
vekja átti manninn, fannst ekkert
lífsmark með honum. Ályktun:
Við krufningu fannst enginn sjúk-
dómur nema berkjubólga og slím-
kekkir i barkakýli, bæði ofan og
neðan raddbanda. Blóð var mik-
ið, dökkt og fljótandi, eins og
vanalegt er við köfnunardauða. í
blóði var óvenjulega mikið áfeng-
ismagn (3,60%c), svo að sýnilegt
er, að maðurinn hefur verið
dauðadrukkinn. Áfengismagnið i
blóðinu var svo mikið, að það
verður að teljast lífshættulegt. En
það, sem virðist hafa orðið mann-
inum að bana, er slímið í barka-
kýlinu, sem hefur safnazt þar
saman vegna þess, að maðurinn
hefur verið svo dauðadrukinn, að
hann hefur ekki getað hóstað og
kafnað af slíminu, sem hefur lok-
að fyrir raddböndin.
30. 2. september. S. Ó. B-dóttir, 5 ára.
Varð fyrir vörubíl og lézt þegar
i stað. Ályktun: Við krufningu
fannst mjög mikið brot á haus-
kúpu, þannig að kalla allur heili
liafði ollið út um gatið og fannst
í einni kássu í hettunni, sem telp-
an hafði á höfðinu. Þá fundust
flest rif brotin, vinstra viðbein
brotið og mikil fleiður víðs vegar
á hörundi, mest á andliti og aftan
og utan á vinstra læri. Enn frem-
ur brotnar tennur i efra gómi og
mikil fleiður í andliti. Banamein-
ið hefur verið brot á hauskúpu
og hin mikla skemmd á heila, sem
hefur valdið dauða samstundis.