Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.10.1953, Blaðsíða 10

8
rifja og mál tekin af þverskurðinum. Þessi mál eru tekin'af hverjum
skrokk og táknuÖ með bókstöfum eins og hér segir:
I. Útvortismál.
T = lengd langleggsins plús kögglanna í hæklinum, mæld með sirkli.
F = lengd lærisins frá innri hækllsbrún, þar sem afturfótleggurinn
er skorinn frá, niður í krikann (klofið), þegar skrokkurinn
hangir í gálga, mæld með millímetrakvarða.
G = mesta breidd á afturhluta skrokksins (um augnakalla), mæld
með rennimáli með samhliða örmum.
Th = dýpt brjóstlcassans, þar sem hún er mest, mæld með sama tæki
og G.
W = þvermál brjóstkassans aftan við bóga, þar sem það er minnst,
mælt utan á skrokknum með sama tæki og G.
U = ummál brjóstkassans, þar sem það er minnst aftan bóga, mælt
með mjúku málbandi.
II. Mál tekin af þverskurði skrokksins við aftasta rif. Öll mæld í mm
með sirkli á fletinum aftan á framhluta skrokksins. Hvert mál er
mælt á báðum hliðum skrokksins og meðaltal tekið, ef einhver
munur reynist á hægri og vinstri hlið.
A = mesta breidd bakvöðvans (longissimus dorsi).
B = mesta dýpt (þykkt) bakvöðvans.
C = þykkt fitulagsins ofan á bakvöðvanum, þar sem það er þynnst.
D = þykkt fitulagsins ofan á háþorni næst aftasta brjósthryggjar-
liðs. '
J = þykkt yfirborðsfitulagsins efst á síðunni, þar sem það er
þykkast.
X = þykkt vöðva og fitulaga á miðri síðu út að yfirborðsfitulaginu.
Y = þykkt yfirborðsfitulagsins á miðri síðu, þar sem X er mælt.
S = hæð háþornsins á næst aftasta brjósthryggjarlið.
Mynd 1 skýrir, hvar ofannefnd mál eru tekin á skrokknum og fram-
fótleggnum.
Allar niðurstöðurnar hafa verið reyndar stærðfræðilega, til þess að
ganga úr skugga um hvort sá mismunur á samanburðarhópunum, sem
fyrir hendi er, sé raunhæfur eða ekki. Notuð var við það aðferð Fisher’s
(1950), „Analysis of Variance“, er Ólafur Jónsson (1951) kallar „rann-
sókn frávika“.