Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.10.1953, Síða 28

26
gemlingar, vinna upp frá 16—28 mánaða aldurs það þroskatap á
þykktarvexti beina, sem þær urðu fyrir við að eiga lömb gemlingar og
koma þeim upp.
E. Áhrif á þverskurðarmál fallanna framan við aftasta rif.
Tafla 19 sýnir meðaltal hinna ýmsu mála vöðva og fitu á þver-
skurðarfleti fallanna framan við aftasta rif í öllum flokkum. Einnig
sýnir hún meðalhæð háþornanna á næstaftasta brjósthryggjarlið í hverj-
um flolcki. Þessi tafla, ásamt línuriti 5, sýnir þessi mál í B- og C-flokki,
í hlutfalli við sömu mál í A-flokki.
Tafla 19. Meðaltal mála á þverskurðarfleti fallanna við aftasta rif í mm.
Average carcass measarements at the last rib, mm.
Meðaltal, mm Hlutföll (A-fl. =: 100)
average, mm proportions (lot A = 100)
Mál A-fl. B-fl. C-fl. A-fl. B.-fl. C-fl.
measurements lot A lot B lot C lot A lot B lot C
A 56.55 57.64 57.14 100 101.9 101.0
B 28.09 27.55 23.90 100 98.1 85.1
B/A X 100 49.8 47.9 41.9 100 96.2 84.1
C 6.64 4.91 4.09 100 73.9 61.6
D 3.55 2.45 1.33 100 69.0 37.5
J 16.00 13.64 9.62 100 85.3 60.1
X 16.91 16.18 13.71 100 95.7 81.1
Y 3.36 2.73 2.24 100 81.2 66.7
S 28.6 28.7 27.4 100 100.3 95.6
Tala einstakl. no. of indiu. 11 11 21
Samanburður á töflu 11 og 19 og línuritum 3, 4 og 5 sýnir, að mun-
urinn milli fiokka er margfalt meiri á málunum á þverskurðarfleti
fallanna en á útvortis- og fótieggjarmálum og einnig, að hann er mun
meiri á fitumálunum en vöðvamálunum. Útvortis- og fótleggjarmálin
eru einkum háð þroska beinagrindarinnarinnar, en málin á þverskurðar-
fleti fallanna eru mælikvarði um vöðva- og fituþroska. Hammond (1932)
og Pálsson og Vergés (1952) hafa sýnt fram á, að bein eru bráðþroskaðri
en vöðvar og vöðvar eru bráðþroskaðri en fita, ög enn fremur hafa
Pálsson og Vergés (1952) sýnt, að þegar næring er af skornum skammti
á vaxtarskeiðinu, dregur það minnst úr þroska bráðþroskuðustu líkains-
vefjanna, en mest úr þroska þeirra seinþroskuðustu.
Áhrif á vöðvaþroska. Þrjú málin, A, B og X, eru mælikvarði um
vöðvaþroska, en hlutfallið B/A • 100 gefur hins vegar hugmynd um lög-
un bakvöðvans, Pálsson (1939, 1940). Það er mikilsvert atriði í sam-
bandi við kjötgæðin, að bakvöðvinn sé sem þykkastur (B-málið hátt)
og þykkur í hlutfalli við breidd, þ. e. hlutfallið B/A • 100 sem hæst,
Hirzel (1939). Þótt X-málið sé ekki mæling á hreinum vöðva, þar eð
fitulag liggur milli vöðvanna á síðunni, þar sem það er tekið, þá er
mikilsvert, að þetta mál sé sem hæst, þvi þá verður hlutfallið milli