Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.10.1953, Qupperneq 31

29
Þykkt vöðva á síðu. X. Tafla 19 og línurit 5 sýna, að vöðvar, ásamt
fitulögum milli vöðva, á miðjum síðum eru þykkastir í A-flokki, 4.3%
þynnri í B-flokki og 18.9% þynnri í C-flokki. Munurinn á A- og B-flokki
er ekki raunhæfur, en munurinn á A- og C-flokki og B- og C-flokki er
raunhæfur í 95% tilfella, tafla 22.
Tafla 22. Raunhæfni mismunar flokksmeðaltalna á þ.vkkt vöðva og fitulaga
milli vöðva á miðjum síðum (X) í mm.
Significance of lot differences in llte mean thickness of muscle ouer rib (X) mm.
F milli flokka between lots = 4.23 R. Meðalskekkja Tala
flokksmeðaltalna einstaklinga
A-l'lokkur B-flokkur C-flokkur S. E. of No. of
lot A lot B lot C mean individuals
A-floUkur tot A ... 16.91 ER R 0.978 11
B-flokkur tot B ... 16.18 R 0.978 11
C-flokkur lot C ... - 13.71 0.708 21
R = raunhæfur i 95% tilfella significant at 5% tevel. ER = ekki raunhæfur not
significant.
Þótt þessar athuganir á þroska vöðvanna sýni, að við aftasta rif
hafa dilkgengnu gimbrarnar um 14—19% þynnri vöðva en algeldu gimbr-
arnar, þá er ekki þar með sagt, að hliðstæður munur hafi verið á öllum
vöðvum skrokkanna. Hammond (1932), Pálsson (1939, 1940), Pálsson og
Vergés (1952) hafa sýnt fram á, að síðþroskaðasti líkamshluti kindar-
innar er miðbik skrokksins, um mót brjóstkassa og spjaldhryggs. Ófull-
nægjandi næring kemur ávallt harðar niður á síðþroska líkamshlutum
en þeim bráðþroskaðri. Má því ganga út frá þivi, að eitthvað minni
munur hafi verið á vöðvaþroska geldu og dilksognu gimbranna í bráð-
þroska hlutum fallanna, svo sem liálsi og neðri hluta ganglimanna, en
í Ijós kom við mælingarnar við aftasta rif.
Áhrif á fitusöfnun. Fitumálin C, J og Y eru, hvert um sig og öll
samanlögð, ágætur mælikvarði á fitumagn fallsins, Pálsson (1939).
D-málið er eðlilega ónákvæmari mælikvarði á fituþungann í skrokk-
ununi en hin málin, því að hæð háþorna hryggjarliðanna hefur áhrif á
það. Kind með mjög há háþorn hefur t. d. aldrei hátt D-mál, þótt hún
sé vel feit. Bezti mælikvarði á fitumagn fallsins hjá veturgömlu fé er
C-málið, en hjá lömbum J-málið, Pálsson (1939). Orsakast þetta af
því, að fita safnast síðast ofan á spjaldhrygginn, en mun fyrr á síðurnar.
Sú kind, sem hefur þykkt fitulag ofan á bakvöðvum, þar sem C-málið
er tekið, er öll vel feit, en þótt fitulagið sé fremur þunnt ofan á bakinu,
þá getur kindin verið allfeit á bringu, hálsi og á síðum.
Þijkkt fitnlagsins ofan á bakvöðva, C. í A-flokki er C-málið hæst,
6.64 mm að meðaltali I B-flokki er það 26.1% og i C-flokki 38.4% lægra
en i A-flokki, tafla 19 og línurit 5. Tafla 23 sýnir, að meðalmunurinn
á A- og B-flokki, 1.73 mm, er raunhæfur í 95% tilfella og munurinn