Strandapósturinn - 01.06.1981, Síða 35

nafni, háseti á húkkortunni „De Jonge Alida“. í umræddri
veiðiferð var skipið undir stjóm Frans van den Broek, stýri-
manns. Aðrir skipverjar eru ekki nafngreindir, en þeir voru tólf
talsins. Frásögn sína nefnir höfundur „Dagbók um hrakninga og
raunir áhafnarinnar á skipinu De Jonge Alida“, og upphafs-
kaflinn er á þessa leið:
„Markmið mitt, heiðruðu lesendur, með því að skrifa þessa
dagbók var aðeins það að svala almennri forvitni, einkum sveit-
unga minna og þeirra, er ég deildi örlögum með. Svo mjög gengu
raunir okkar þeim til hjarta, — svo og björgun okkar úr þeim,
jafnskjótt og fréttin barst þeim til eyma, — að ég gæti ímyndað
mér að dálítið nánari lýsing og frekari vitneskja um þetta væri
þeim ekki á móti skapi. Þetta er mér ennþá ljúfara og kærara að
gera fyrir þá sök, að hrakningar þeir, er ég ætla að lýsa og var
þátttakandi í, hafa kennt mér af eigin raun hversu mjög menn-
irnir eru háðir samúð meðbræðra sinna, að hún fyrirfinnst ekki
almennt, og hve mikið sérhver maður, sem lendir í eymd og
nauð, á þeim upp að unna, sem sýna nærgætni og samúð. Ég
vona því, að allir þeir, sem lesa þessa frásögn, hafi þetta markmið
mitt í huga, og að enginn lesenda minna líti svo á, að ég vilji með
þessu afla mér rithöfundarnafns. Þótt mönnum nú á dögum
virðist ekki þurfa að vera mikið til lista lagt til þess að teljast
meðal rithöfunda, þá er slíkt ekki alltaf til sóma. Og svo ósýnt er
mér um að skrifa þolanlegan stíl, þótt ekki sér meira sagt, að ég
biðst auðmjúklega afsökunar á öllum þeim misfellum, sem les-
endur, er einhverrar menntunar hafa notið, hljóta að rekast á í
þessari ritsmíð. Það, sem kann að reynast ófyrirgefanlega gallað í
þessu tilliti, vonast ég þó til að bæta upp með þeirri nákvæmni,
sem ég hef reynt að beita til þess að ná umræddu markmiði
mínu.
Ég byrjaði nefnilega ekki að skrifa þessa dagbók þá fyrst er ég
var kominn heilu og höldnu heim til föðurlandsins. Þá gæti ég
ekki munað eða sagt frá öllu í réttri röð og sannleikanum sam-
kvæmt, hversu mjög sem ég bryti heilann um það. En frá og með
9. ágúst, eftir að ferð okkar var orðin áhyggjusöm vegna margs
3
33