Strandapósturinn - 01.06.1981, Side 73

Guðmundur Ámason og Steinunn Guðmundsdóttir frá Naustavík.
einni slíkri ferð sem ég man fyrst eftir að ég kæmi í Naustvík. Oft
hafði ég horft af bæjarhólnum heima og getið mér margs til, nú
stóð ég þarna á baðstofugólfinu í Naustvík. Mér fannst Sveinn
svo fallegur með hvítt alskegg, þá var venja að eldri menn bæru
það en ekki þeir ungu. Okkur var strax boðið kaffi, en ekki mátti
tefja að þessu sinni. Guðrún kom þá með stóra kleinu sem hún
stakk í vasa minn sem kom sér heldur vel þegar upp að Kaup-
staðarvörðunni kom og numið var staðar, þá fór sulturinn heldur
betur að láta til sín finna því af tilhlökkun hafði verið lítið
borðað um morguninn og þar að auki sofið fremur óvært, sem
kom helst fram undir ræðu prestsins, það var enginn hægðar-
leikur að halda sér uppi án þess að leggja aftur augun, allt
bjargaðist þetta þó og heim komið reynslunni ríkari.
Sveinn var nokkuð eldri en Guðrún kona hans, bú þeirra fór
að dragast saman svo þau leigðu meiri hluta jarðarinnar ungum
manni. Guðmundi Árnasyni sem hóf búskap þar vorið 1915 og
71