Strandapósturinn - 01.06.1981, Síða 109

veturinn 1874 sem dr. Hjaltalín kallar stóra Hreggvið, er það
einkum vegna frosthörku oftast um 20 gráður á R. mest 25
gráður hér um pláss og aftaka stórviðris fellibylja að veturinn er
verri en allir hinir liðnu af þessari öld þó yfirtaki stórviðris
kafaldsbylur 3 síðustu dagana af janúarmánuði seinast liðna og
er sagt að þann byl hafi póstskipið hreppt í Faxaflóa og hleypt
upp til skipbrots sunnan til við Snæfellsnes við Skógarnes í
Miklaholtshreppi. Miklar eftirleifar eru hér vestra eftir þetta
mikla veður t.d. kirkju braut í Dýrafirði og önnur skekktist þar á
grundvellinum, marga báta braut kring um ísafjarðardjúp og á
Vestfjörðum, vindmyllur og hjallar brotnuðu, timburhjall tók af
sléttu fyrir Eyjúlfi presti á Melgraseyri ásamt bjargræði hans
er þar var mest allt, sandfok gekk víða yfir hér vestra sem sum-
staðar hafði verið óvanalegt af fjöllum og hálsum langan veg
eftir láglendi og skóf allan grassvörð af jörð sem upp úr klaka var
svo að þar er jörðin útlits sem moldarflag með sandhrönnum þar
dældir eru, einn stein vóg ég sem fleygst hafði hér inn á túnið og
vóg hann 34 kvint sem hefur fokið um 2000 faðma og vegna
landslags orðið á milli að taka loftköst og steinar sem veðrið velti
langan veg voru 4—5 pund að þyngd. Hvergi komust menn til
peningshúsa í 2 eða 3 daga og sumstaðar varð ekki komist í fjós
eða náð vatni því að það var ekki stætt veður, þeir sem voguðu út
úr húsum urðu að skríða og tók þó veðrið suma upp og slengdi
niður aftur. Mesta veðrið var hinn 30. janúar.
Eftir frosthörkunum eru lagnaðarísalög þau mestu sem
nokkrar sögur fara af. Hér innantil við Breiðafjörð er að sjá
einlæga ísbreiðu svo langt sem augað eygir og land og sjór að sjá
eins og menn gætu ímyndað sér að sé norðarlega við Grænland.
Það er riðið og runnið héðan af landi út um Vestureyjar og af
Reykjanesi á Skarðsströnd og beina leið út í Stykkishólm. Á
fjörðunum innan til við Húnaflóa er og sterkur lagnaðarís út að
hafís sem sagt er að muni vera hafþök af og fyrir öllu Norður-
landi fyrr í vetur hafði og hafís sést fyrir Vesturlandi suður að
Látraröst, en rak þar inn í firði. Víða hafa orðið slysfarir ferða-
manna í illviðrum á vetri þessum, tveir menn urðu úti á Skálm-
ardalsheiði milli Isafjarðar og Múlasveitar í Barðastrandasýslu
107