Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1952, Blaðsíða 253

BORE ALI S
239
ga-fiørd, Hrolleiffs-dal, postmodum å nequissimi hominis pro-
prio nomine sic appellatam, precario obtinuerunt, unde paulo
post ob cædes et scelera ejecti ad Ingemundum Grandævum
(Sect. 11.), uti proximæ å Skaga-fiørd toparchiæ facile princi-
s pem, magnificentiam Humanitatis ipsius experturi confugerunt,
magno dolo improbitatem celantes; å quo prædium Odds-aas im-
petrarunt habitandum, sitam trans amnem piscosum, VVatsdals-
aa, é regione Hoff, ipsius nempe Ingemundi residentiæ; hac con-
ditione interposita, ut Hrolleifus cum suis Ingemundo, ut hero
io ac Domino, ipsiusque domesticis piscatum venientibus semper et
ubique cederet. Cæterum quid fit? Non diu erat, cum filiis Inge-
mundi quodam tempore piscandi gratiå accedentibus scelus et cæ-
num Hrolleifus iste armis et furibundå audaciå resisteret. Quas
turbas satis cruentas cum vellet Ingemundus senio jam confectus
is oculisque captus interveniens dirimere seseque medium in amnis
medio interponeret, sperans desperatum sicarium Hrolleifum
sibi parciturum, tum momento temporis eodem ab hoc quoque
eodem beneficiario suo propriå nefariåque manu lanceå transver-
beratus vitam finivit. Quam cædem nefariam relicti Ingemundi
20 filii parricidæ (Dominum enim et quidem tam beneficum, cuique
tantum debuit, hominum quos sol aspexit ingratissimus occiderat)
et matris ipsius veneficæ internecione vix tandem et magno nego-
tio (pollebat namque filius perditissimus robore non vulgari, au-
daciå vero et furore incomparabili, ut mater veneficiis) ulti sunt.
25 Et bonus Ingemundus talem exitum vitæ habuit, inter primos
Islandiæ incolas maximo precio ipse habitus. Sicque vaticinium
fatidicæ illius fæminæ (quæ fuit superius) est completum, quæ
tamen non mortis genus, sed manendi et moriendi locum ætatem-
que grandiorem prædixerat. Facit autem vaticinium illud et res
30 vaticinio respondens pro nostris Annalibus de Islandiå ad Co-
mati tempora usque desertå; siquidem hoc Rege N. et consultore
Ingemundus noster solum mutavit et hic (non alibi) vita decessit.
Vide autem quid simile supra (Sectione 66. Islandiæ Merid.)1
de Thorsteno quodam Lunano2, unde tale pro Annalibus argu-
35 mentum petebatur; quanquam sint hæc levioris armaturæ arma-
que potiora aliunde petantur.
1 (Sectione — Merid.) add. AJ. 2 Launano ed.