Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1952, Side 267

BOREALIS
253
Sect. 83. Eyvindus, alias Eystenus. Cum fratre Chetello,
Barone Hordelandiæ, Norvegiæ Toparchiå orti. Appulit prior
Eyvindus in portu Husa-vviich, occupavit vallem Reykia-dal su-
pra vel ultra stagnum Vestars-vatn; prædium Helga-vatn; ubi et
5 monumentum conspicitur. Chetellus deinde nuncio fratris accer-
situs occupavit prædium Einars-stad hodie dictum. Cujus familia
in Manuser, latissime explicatur; in qua Thorbernus Gode de
Asbiarnar-vvnch et Socko de Breydamyre continentur et clarent.
Sect. 84. Grenjuderus Rappsonius hæc loca occupavit.
10 Theianda dal (vallis silens), vel silentis scilicet aquæ vel rivi sine
murmure decurrentis. Item Kraunaheide, Thorgerdar-fell ac
vallem Laxaar-dal inferiorem; prædium Grenjudar stad.
Sect. 85. Baudulfus an Raudulfus. Ex Toparchiå Norve-
giæ Agdensi oriundus cum familia non pauca appulit naufragus 7
is in Tiørnes, quo occupato promontorio satis vasto habitavit pri-
mum prædium Raudulstad; prosapia in Manuser.
Sect. 86. Skeggo Raudulfi filius. Occupavit tractum Kiell-
du-hverffe usque Kielldn-nes, prædium Mikle-gardur, uxor Hel-
ga, filia Thoreri de Fisk(i)læk; quorum filius Thorerus Farman-
20 nus; sic autem appellati sunt vitæ generi nautico addicti. Is cum
adhue in Norvegiæ illa Toparchiå Agdensi ageret, navem struxit
eximiam, ab Episcopo loci, Sigvardo, solenniter consecratam; ex
cujus navis jam fractæ sarmentis atlantes atrienses in fundo
Miklagardensi, cujus modo fuit mentio, facti sunt; quorum indi-
25 cio præsagium futuræ tempestatis fieri potuisse tradunt; nempe
sonitu aliquali, qui in iis ederetur flante vento, colligendum id
fuisse; aut quæcunque alia causa isti superstitioni ansam dederit.
Longe autem fastigio domus altius ejusmodi Atlantes assurgere
solebant. Vernaculé Dyra-brandar.
30 SECT. 87. Manerus. Ex Halogiå sæpius jam nominatå Nor-
vegiæ Toparchia oriundus appulit Naufragus in Riinaar-os, sed
resistente ipsi Raudulfo in viciniam istam non receptus occupavit
infra Kalffborgar-aa (å mari longiusculé digressus), desedit ad
monticulum Mana-fell, rusculo suo eodem nomine indito å suo
35 proprio. Situm est Manafell ad fluvium Skiafffanda, antea dic-
tum.
Sect. 88. Lioterus Opveiginn\ hoc est illotus. Occupavit
1 Opveiginn ed.