Skessuhorn


Skessuhorn - 20.12.2022, Side 54

Skessuhorn - 20.12.2022, Side 54
ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 202254 Jólin eru kósíkvöld með vinum og fjölskyldu. Jólin eru ostabakki og sulta. Jólin eru rauðvínsglas og spil. Jólin eru að vera. Þegar ég hugsa hvað ég hlakka mest til þegar líður að jólum þá er það allt þetta. Ég hlakka til þess að eiga gæðastundir með vinum mínum og fjölskyldu. Ég hlakka til að spila spil og borða dýrindis osta og kex sem er húðað hæfilegu magni af salti, skola því svo niður með flauelsmjúku rauðvíni. Ég hlakka til að heyra í mínum nán­ ustu vinkonum og spyrja hvað þær fengu í jólagjöf. Ég hlakka til að gera ekki neitt, heldur bara vera og njóta. Ég hef alltaf verið heima á jólunum hjá mömmu og pabba að frátöldum þremur jólum sem ég varði í Ameríku. Fyrstu jólin að heiman var árið 2007 þegar ég var skiptinemi í Oklahoma, þá 17 ára gömul. Í tvö skipti fékk ég heimþrá þetta skiptinemaár. Fyrra skiptið var þegar ég var nýlent og áttaði mig á því að ég væri ekki að fara heim fyrr en eftir ár og seinna skiptið var um jólin þegar mamma, pabbi og bræður mínir hringdu á aðfangadag til að segja gleðileg jól. Þá fann ég fyrir heimþrá og hvað ég saknaði fjölskyldunnar, vina minna og íslenskra jóla. Þennan aðfangadag vorum við skiptinema fjölskyldan mín á ferðalagi frá Oklahoma til Kansas og ég man sérstaklega eftir því að við stopp­ uðum á McDonalds til að fá okkur kvöldmat. Mér fannst það ekki alveg nógu jólalegt en vissulega var það eftirminnilegur jólamatur. Ég myndi seint lýsa mér sem jólabarni þó svo ég hlakki til jól­ anna ár hvert. Tilhlökkunin hefur þróast eftir því sem ég hef fullorðn­ ast (þó svo ég líti alltaf á sjálfa mig sem hálfgerðan krakka enn í dag). Sem krakki þá hlakkaði ég mest til þess að opna pakkana. Í dag hlakka ég til að eiga gæðastundir með mínum nánustu, borða góðan mat og bara að vera. Gleðileg jól til ykkar allra og takk fyrir árið sem er að líða, Gunnhildur Lind Hansdóttir, Borgarnesi Saknaðarilmur, er titill á nýút­ kominni bók Elísabetar Jökuls­ dóttur. Í útvarpsviðtali lýsti hún hvernig minningar um látna móður sína hefðu tengst lykt og þannig varð orðið saknaðarilmur til. Ég tengdi við þessa lýsingu Elísabetar og hugsa til aðventunnar á Borgarbraut 53 í Borgarnesi þar sem ég ólst upp ásamt fjórum bræðrum, þeim yngsta tvíbura­ bróður en við erum yngst. Heimilislífið á Borgarbrautinni einkenndist af miklum gestagangi og á aðventunni komu margir við, bæði skyldfólk og fólk úr sveitunum sem tengist fjölskyldunni og var oft á tíðum í kaupstaðarferð. Mamma var heldur á móti sykuráti og þó svo að bakkelsið flyti um eldhúsborðin við bakstur desembermánaðar, var bakað fyrir gestina og jólin. Við tvíburarnir, eins og við vorum svo oft kölluð, fengum oft sælgætis­ gjafir frá gestunum. Hún mamma gerði það samkomulag við okkur eitt árið, fyrir aðventuna, að allt það sælgæti sem við fengjum gefins yrði safnað saman og skipt til helm­ inga á aðfangadag. Inni í þessu var einnig sælgætið úr dagatalinu sem við höfðum með talsvert mikilli „vinnu“ fengið hana til að kaupa handa okkur. Bara eitt dagatal og skipt til helminga. Það kom þó fyrir að við laumuðumst í kökudallinn en það uppgötvaðist þar sem lokið hafði ekki ratað í réttar skorður. Jólin voru lífleg á Borgarbraut­ inni og með árunum fækkaði við eldhúsborðið á aðfangadag þar sem bræðurnir fluttu einn af öðrum að heiman og hófu nýtt líf með sínum fjölskyldum. Það endaði þannig að ég var orðin ein eftir við eldhús­ borðið á aðfangadagskvöld með foreldrum mínum og svo var það í ein fimm ár. Fimm ár sem nándin varð enn meiri og minningarnar fleiri. Í minningunni finn ég sakn­ aðarilm úr eldhúsinu á Borgar­ brautinni. Svo kom að mér að hverfa frá eldhúsborðinu á aðfangadagskvöld. Þá átti ég orðið mína eigin fjöl­ skyldu og hóf að byggja upp mínar eigin jólahefðir með mínu fólki. Í Hjarðarholt í Stafholtstungum fluttumst við hjónin árið 1994 og höfum dvalið hér síðan. Ég vona að dætur mínar þrjár geti einn daginn hugsað til minninganna og fundið með þeim saknaðarilm. Frá Stafholtstungum sendi ég lesendum Skessuhorns hugheilar jóla­ og nýárskveðjur og óska okkur öllum alheimsfriðar. Hrefna Bryndís Jónsdóttir Borgarfirði Jólakveðja úr Borgarnesi Jólin eru gæðastundir Kveðjur úr héraði Jólakveðja úr Borgarfirði Saknaðarilmur
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Skessuhorn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.