Skessuhorn


Skessuhorn - 20.12.2022, Page 54

Skessuhorn - 20.12.2022, Page 54
ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 202254 Jólin eru kósíkvöld með vinum og fjölskyldu. Jólin eru ostabakki og sulta. Jólin eru rauðvínsglas og spil. Jólin eru að vera. Þegar ég hugsa hvað ég hlakka mest til þegar líður að jólum þá er það allt þetta. Ég hlakka til þess að eiga gæðastundir með vinum mínum og fjölskyldu. Ég hlakka til að spila spil og borða dýrindis osta og kex sem er húðað hæfilegu magni af salti, skola því svo niður með flauelsmjúku rauðvíni. Ég hlakka til að heyra í mínum nán­ ustu vinkonum og spyrja hvað þær fengu í jólagjöf. Ég hlakka til að gera ekki neitt, heldur bara vera og njóta. Ég hef alltaf verið heima á jólunum hjá mömmu og pabba að frátöldum þremur jólum sem ég varði í Ameríku. Fyrstu jólin að heiman var árið 2007 þegar ég var skiptinemi í Oklahoma, þá 17 ára gömul. Í tvö skipti fékk ég heimþrá þetta skiptinemaár. Fyrra skiptið var þegar ég var nýlent og áttaði mig á því að ég væri ekki að fara heim fyrr en eftir ár og seinna skiptið var um jólin þegar mamma, pabbi og bræður mínir hringdu á aðfangadag til að segja gleðileg jól. Þá fann ég fyrir heimþrá og hvað ég saknaði fjölskyldunnar, vina minna og íslenskra jóla. Þennan aðfangadag vorum við skiptinema fjölskyldan mín á ferðalagi frá Oklahoma til Kansas og ég man sérstaklega eftir því að við stopp­ uðum á McDonalds til að fá okkur kvöldmat. Mér fannst það ekki alveg nógu jólalegt en vissulega var það eftirminnilegur jólamatur. Ég myndi seint lýsa mér sem jólabarni þó svo ég hlakki til jól­ anna ár hvert. Tilhlökkunin hefur þróast eftir því sem ég hef fullorðn­ ast (þó svo ég líti alltaf á sjálfa mig sem hálfgerðan krakka enn í dag). Sem krakki þá hlakkaði ég mest til þess að opna pakkana. Í dag hlakka ég til að eiga gæðastundir með mínum nánustu, borða góðan mat og bara að vera. Gleðileg jól til ykkar allra og takk fyrir árið sem er að líða, Gunnhildur Lind Hansdóttir, Borgarnesi Saknaðarilmur, er titill á nýút­ kominni bók Elísabetar Jökuls­ dóttur. Í útvarpsviðtali lýsti hún hvernig minningar um látna móður sína hefðu tengst lykt og þannig varð orðið saknaðarilmur til. Ég tengdi við þessa lýsingu Elísabetar og hugsa til aðventunnar á Borgarbraut 53 í Borgarnesi þar sem ég ólst upp ásamt fjórum bræðrum, þeim yngsta tvíbura­ bróður en við erum yngst. Heimilislífið á Borgarbrautinni einkenndist af miklum gestagangi og á aðventunni komu margir við, bæði skyldfólk og fólk úr sveitunum sem tengist fjölskyldunni og var oft á tíðum í kaupstaðarferð. Mamma var heldur á móti sykuráti og þó svo að bakkelsið flyti um eldhúsborðin við bakstur desembermánaðar, var bakað fyrir gestina og jólin. Við tvíburarnir, eins og við vorum svo oft kölluð, fengum oft sælgætis­ gjafir frá gestunum. Hún mamma gerði það samkomulag við okkur eitt árið, fyrir aðventuna, að allt það sælgæti sem við fengjum gefins yrði safnað saman og skipt til helm­ inga á aðfangadag. Inni í þessu var einnig sælgætið úr dagatalinu sem við höfðum með talsvert mikilli „vinnu“ fengið hana til að kaupa handa okkur. Bara eitt dagatal og skipt til helminga. Það kom þó fyrir að við laumuðumst í kökudallinn en það uppgötvaðist þar sem lokið hafði ekki ratað í réttar skorður. Jólin voru lífleg á Borgarbraut­ inni og með árunum fækkaði við eldhúsborðið á aðfangadag þar sem bræðurnir fluttu einn af öðrum að heiman og hófu nýtt líf með sínum fjölskyldum. Það endaði þannig að ég var orðin ein eftir við eldhús­ borðið á aðfangadagskvöld með foreldrum mínum og svo var það í ein fimm ár. Fimm ár sem nándin varð enn meiri og minningarnar fleiri. Í minningunni finn ég sakn­ aðarilm úr eldhúsinu á Borgar­ brautinni. Svo kom að mér að hverfa frá eldhúsborðinu á aðfangadagskvöld. Þá átti ég orðið mína eigin fjöl­ skyldu og hóf að byggja upp mínar eigin jólahefðir með mínu fólki. Í Hjarðarholt í Stafholtstungum fluttumst við hjónin árið 1994 og höfum dvalið hér síðan. Ég vona að dætur mínar þrjár geti einn daginn hugsað til minninganna og fundið með þeim saknaðarilm. Frá Stafholtstungum sendi ég lesendum Skessuhorns hugheilar jóla­ og nýárskveðjur og óska okkur öllum alheimsfriðar. Hrefna Bryndís Jónsdóttir Borgarfirði Jólakveðja úr Borgarnesi Jólin eru gæðastundir Kveðjur úr héraði Jólakveðja úr Borgarfirði Saknaðarilmur
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Skessuhorn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.