Saga - 2020, Síða 160

þótt glitti í slíkt á örfáum stöðum eins og Már bendir á (67, draumar bls. 166
og 172). Þessi dæmi geta þó bent til þess að Sæmundur hafi velt fyrir sér
hvað draumarnir gætu hugsanlega táknað þótt hann fjalli ekki um það í dag-
bókinni. Í draumadagbókinni virðast draumarnir skráðir eins og dreymand-
inn man þá strax að loknum nætursvefni. Hvergi kemur fram hjá Sæmundi
hver tilgangurinn er með skrásetningu draumanna en eins og útgefandi
bendir á má túlka þá sumpart sem endurlit minninga úr æsku og frá Kaup -
mannahafnarárunum en einnig sem aðferð til að ná sér niðri á óvinum
sínum. Því er einboðið að fjalla um ævi og feril Sæmundar í inngangi að út -
gáf unni svo lesendur draumanna geti áttað sig á tengingum við aðstæður
dreymandans og atvik í lífi hans (12). Það hefur að mínu mati tekist
ágætlega. Einnig gegna fylgitextar sem gefnir eru út með draumadagbókinni
mikilvægu hlutverki til skilningsauka bæði á lífi Sæmundar og draumunum
og ljósmyndir af verkum Sæmundar auka gildi útgáfunnar auk þess að vera
til skrauts í textanum. Ljósmyndir af teikningum í texta draumadagbókar-
innar eru birtar sem næst staðsetningu í handritinu og vísað á staðinn með
orðinu „teikning“ sem er skáletrað til auðkenningar. Ekki er laust við að
þetta trufli lesturinn og ef til vill hefði verið hægt að gera þetta á minna áber-
andi hátt. Fylgitextarnir nýtast þó ekki aðeins til skilnings á aðstæðum
Sæmundar og draumförum hans heldur eru þeir mikilvægir í sjálfum sér,
engu síður en draumadagbókin, og merkilegar heimildir til skilnings á sögu
samtíma höfundarins þótt þær séu ekki jafn sérstæðir textar og draumarnir.
Draumarnir sjálfir minna á furðusögur eða örsögur og eru margar ansi
skondnar og sumar jafnvel ljóðrænar eins og eftirfylgjandi dæmi sýna:
Var sem í Rússlandi. Þar var verið að höggva hrís og brenna (99).
Hafði slæmt stígvél á hægra fæti (99).
Var gangandi berfættur vaknaði og var kalt á fótum (102).
Átti með silki og gulli ofinn dúk og bjó þar af vesti til krónprinsins og
gaf honum (117).
Var að þenja út blaut kálfskinn og soddan (122).
Renndi mér niður sandbrekku bratta og háa, var sjór, bylgjur og sjávar -
froða þar undir er eg fór ofaní en vöknaði ekkirt (128).
Var í nýjum stígvélum og var gat nokkuð á stóru tánni í stígvélinu á
hægra fæti, en sá strífaði kjóll eg var í var hvít- og svartstrífaður (142).
Var eg að hægja mér og klikkaði mig á vinstra fæti. Var mikið hár og
vel klæddur (158).
Var eg útí Neshrepp, voru þar mjög há og svört fjöll fyrir suðri og
hjálma bönd um allan himininn með ýmsum litum, var þó dimmur
himinn (164).
ritdómar158