Úrval - 01.07.1966, Blaðsíða 48

46
ÚRVAL
eldrum og öðrum uppalendum á þá
staðreynd, að ungu stúlkurnar, sem
eru að vaxa upp í dag komast ekki
allar að í þeim starfsgreinum, sem
minnstar kröfur gera um menntun
og lífsundirbúning og gefa minnst í
aðra hönd. Með því að vanrækja
menntun stúlkna, er að því stefnt
að sú fákunnandi kvennakynslóð,
sem við ölum upp verði alla tíð óá-
nægð með hlutskipti sitt. full af
eftirsjá vegna glataðra tækifæra.
Hvaða breytingar sem verða kunna
á kjörum okkar á komandi tímum
er mjög ótrúlegt að kunnáttuleysi
verði hærra metið en menntun. Svo
ég vitni aftur í Torsten Husén, þá
hefur hann nýlega, í blaðaviðtali,
sagt að líkur séu til, að á komandi
tímum þurfi menn sennlega margir
hverjir að skipta um starf nokkrum
sinnum á ævinni e.t.v. tíunda hvert
ár, vegna þess hve ört athafnasvið
þjóðfélagsins breytist. Menntun
verði því ekki bundin við eitt skeið
ævinnar, þótt grundvöllurinn sé
lagður á æskuárum, og til hans
þurfti að vanda. Menn þurfi að njóta
menntunar jafnframt því sem þeir
eru starfandi þegnar í þjóðfélaginu
í örri tæknilegri framþróun.
Við verðum að gera okkur ljóst,
að í slíku þjóðfélagi er húsmóður-
starf ekki óumbreytanlegt, þótt líf-
fræðilegt hlutverk konunnar og
karlmannsins skipi þeim á sinn stað
í ríki náttúrunnar, er ekki þar með
sagt að svið þeirra á vettvangi mann-
legra athafna geti ekki tekið breyt-
ingum. Ef verkaskipting milli karla
og kvenna verður að einhverju leyti
óhagkvæm og í litlu samræmi við
lifnaðarhætti, síbreytileg á öld mik-
illa umskipta, fer ekki hjá því að
hún breytist. Spurningin er hvort
við viljum láta það afskiptalaust
hvernig hún breytist.
Ameríski sálfraaðingurinn Erick
Fromm skrifaði bók er hann nefndi:
„Óttinn við frelsið" eða „Frelsis-
óttinn“. Þar lýsir hann meðal ann-
ars, hve manninum er tamt að láta
að stjórn, varpa frá sér ábyrgð og
þeim vanda, sem því fylgir að vera
sjálfráður gerða sinna.
Við biðjum um kvenfrelsi, en ótt-
umst það jafnframt. Kvenfrelsi
verður aðeins nafnið tómt, þangað
til sérhver kona veit að hún verður
að afla sér þess iífsundirbúnings,
sem geri hana færa um að standa
á eigin fótum, ekki vegna þess að
maðurinn hennar getur fallið frá
eða skilið við hana, heldur vegna
hins miklu fremur, að frelsi öðlast
hún ekki að öðrum kosti.
Eg veit að mál mitt er of sund-
urlaust, og miklu málefni verið gerð
of lítil skil, en mig langað til að tala
máli þeirrar kvennakynslóðar, sem
nú er að alast upp, og benda á ým-
islegt, sem mér finnst við þurfa að
hugleiða í því sambandi.
Það. sem ég einkum hef viijað
benda á með orðum mínum, er
þetta:
Vegna hinna öru tæknilegu fram-
fara hafa húsmóðurstörf, einkum í
bæjum, tekið stórfelldum breyting-
um á síðari árum og þeirri þróun
er fráleitt lokið.
Af þessum breytingum leiðir með-
al annars að fjölmörgum konum
finnst störfin innan veggja heimil-
isins ekki fullnægja athafnalöngun
þeirra eða gera nægar kröfur til