Úrval - 01.07.1966, Blaðsíða 94

Úrval - 01.07.1966, Blaðsíða 94
92 ÚRVAL brauðaldintrjám, sem vörpuðu þægi- legum skugga á leið okkar. Og í skugga voru veggjalaus skýli íbú- anna reist. I stuttu máli, var sú sjón, sem við okkur blasti, sönn í- mynd Aracadiu, (Forn-grískt hér- að) þar sem við vorum að taka okkur völd og konungdæmi. Það amar allsstaðar eitthvað að. Þetta var gott það sem það náði. Við okkur blasir landgangan, þar sem skrautbúnir herramenn ganga í rósbeðum og strá um sig glerperl- um til íbúanna, sem fagna með lotn- ingarfullu brosi, og það iék enginn vafi á, hver réði á þessu eylandi. En það er ekki alit skíra gull, sem glóir, og nú skulum við fylgja Cook, eftir því sem segir í skipsdagbók hans. Færslan þann 14. apríl, dag- inn eftir að Endeavour renndi að landi, hljóðar svo: Þennan morgun kom fjöldi bark- arbáta út að skipinu, og flestir komu þeir vestan að, en ekki færðu þeir neinn varning nema kokoshnet- ur og því um líkt. Tveir mannanna á þessum barkarbátum virtust vera höíðingjar og buðum við þeim um borð ásamt nokkrum öðrum af mönnum þeirra, því að það var erfitt að varna þeim að komast um borð, þar sem þeir klifra eins og apar, en samt reyndist okkur, þeg- ar til kom, enn erfiðara að varna því, að þeir stælu öllu steini létt- ara. Þeir virtust einstakir afreks- menn í hnupii". Sama sagan endurtók sig, þegar í land kom: „íbúarnir flykktust ut- anum okkur, og voru eins vingjarn- legir og við gátum framast á kosið, en samt var sá ljóður á, að þeir gátu ekki stilit sig um, að hirða úr vösum okkar. Okkur var boðið til höfðingja nokkurs, sem ég nefni Lycurgus. Þarna fengum við steikt- an fisk, brauðaldin, kókoshnetur og þess háttar, og var okkur fagnað af mikilli gestrisni af þessum höfð- ingja, en alian tímann var hann að vara okkur við, og biðja okkur að gæta vasa okkar, enda hafði mikill fjöldi manna þyrpzt um okkur. En það virtist einu gilda, hversu samvizkusamlega við gættum vas- anna, bæði dr. Solander og dr. Monkhouse urðu fyrr því að vas- ar þeirra voru tæmdir og missti annar þeirra vasakíki sinn, en hinn tóbaksdósirnar sínar“. Þannig segist Cook frá í skipsdag- bókinni og við getum rétt aðeins snöggvast litið á sviðið. Það er ó- þægilega heitt fyrir gestina, i þykk- um einkennisbúningum sínum, og þeir eru óvanir því að sitja flötum beinum við að snæða mat sinn, en þeir reyna að leggja sig fram um, að þóknast gestgjöfum sinum og gera þeim þennan fund sem þægi- legastan. Þeir brosa því og veifa í allar áttir, en allsstaðar er fólk á gægjum inn á milli kókospálmanna og það starir og starir á þessa fram- andi menn og fylgir hverri hreyf- ingu þeirra og raddbreytingu, líkt og börn í bendingaleik. Og síðan eldsnögg hreyfing, og kíkirinn hverfur, og litlu síðar önnur eld- snögg hreyfingu og tóbaksdósirnar hverfa. Þetta kom illa við gestina. Bank hafði verið sérstaklega alúðlegur við hina innfæddu og hafði, til dæmis,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.