Úrval - 01.11.1966, Page 78
76
ÚRVAL
VeiSar voru honum mikils virði. Hér heldur hann á veiðifálka.
mjög svo skipulagslausa heimi, en
það, sem batt í rauninni endi á
ónáðina, sem ég var í, var sú stað-
reynd, að ég elska ungfrú Mary
afdráttarlaust. Þetta veit hún, og
það hjálpar henni til þess að fyrir-
gefa mér, þegar ég hef brotið af
mér, að ég tek lífið ekki alvar-
lega. Einhvern tíma kynni mér
kannske að detta í hug að fara að
taka það alvarlega, og þá mundu
margir fá að hanga, þangað til þeir
dræpust.
Þegar ég var ungur, langaði mig
aldrei til þess að ganga í hjónaband,
en eftir að ég hafði gengið í hjóna-
band í fyrsta skipti, gat ég aldrei
verið án eiginkonu upp frá því.
Sama með krakka. Ég kærði mig
alls ekki um neina, en eftir að ég
eignaðist einn, gat ég aldrei án
þeirra verið upp frá því. En það er
sko, ein ófrávíkjanleg regla, eigi
mað.ur að reynast affarasæll faðir:
Þegar þú hefur eignazt krakka,
skaltu alls ekki líta á hann fyrstu
tvö árin.“ Hann hugsaði sig um sem
snöggvast og strauk skeggið. „Ég
iðrast aðeins eins hjónabands míns.
Ég man, að ég fór beint yfir götuna
yfir á vínbar, til þess að fá mér sjúss,
eftir að ég var búinn að útvega mér
leyfisbréfið. Barþjónninn spurði:
„Hvað viljið þér fá, herra?“ Og ég