Úrval - 01.11.1966, Side 114
112
ÚRVAL
ur, og annar segir: „En hvað veðrið
er yndislegt. Nú skulum við fara
eitthvað til að drepa!“ — Fallegt
hugarfar, eða hvað finnst yður,
lesendur góðir? —
Samtal fór einu sinni fram milli
tveggja manna. Annar var forhert-
ur laxveiðimaður, hinn var á móti
þess háttar skemmtunum. Þegar
laxveiðimaðurinn var eiginlega
kominn í rökþrot, sagði hann við
andstæðing sinn: „Ég er viss um, að
þú ert ekkert heilagri en ég!“ •—
Þetta var heldur ekki rétt: Sá, sem
var á móti skemmtidrápinu, var að
því leyti „heilagri" eða betri maður
en hinn, sem sá ekkert athugavert
við það að deyða meinlaus dýr að
þarflausu. Aðalatriðið í þessu sam-
bandi er auðvitað það, að vera laus
við drápshneigð, löngun til að deyða,
en hitt er svo annað mál, að á þessu
stigi þróunarinnar verður það ef til
vill að teljast „malum neccessarium"
(ill nauðsyn) að deyða dýr sér til
matar. En þá verður það að teljast
siðaðra manna háttur að gera það
eins mannúðlega og unnt er og án
allrar drápsgleði.
Jónas læknir Kristjánsson sagði
stundum: „Sjúkdómar eru óþarfir.“
Með þeim orðum átti hann við það,
að menn vissu nú þegar nógu mik-
ið til þess að geta forðazt sjúkdóma
og varðveitt heilsu sína. Ég held, að
mannkynið sé á leið til meiri og
meiri matvísi, en hins vegar má það
aldrei gleymast, að þetta mál hefir
bæði efnislega og andlega hlið, og
að það er að sjálfsögðu margt fleira
er að ræða. Þess vegna er nauðsyn-
en maturinn einn, sem hefur örlaga-
gildi, þegar um fullkomna heilbrigði
legt að leggja hlustir við „upprisu-
ljóðinu“ á fleiri sviðum en hins
eiginlega mataræðis.
Maður einn kom inn í almenningsbókasafn og bað um að fá lánaða
bókina „Inferno" (Helviti) eftir Dante. Þegar hann hafði fengið bók-
ina í sínar hendur, skoðaði hann hana í krók og kring og spurði svo
efablandinn á svip: „Og er hann helzti sérfræðingurinn, hvað þetta efw
snertir?“
í Changi við Singapore rekur brezki flugherinn skóla fyrir fall-
hlifastökk og frumskógahernað. Flugmönnunum er m.a. gefið eftir-
farandi gott ráð í skóla þessum: „Reynið að nauðlenda helzt i júní,
júlí eða ágúst, þegar meira er um ætilega ávezti i frumskógunum."
Pat Englehart
Eiginkonan segir við gestina, á meðan maðurinn sýnir kvikmyndir,
sem hann hefur tekið: „Þetta er ein af þessum kvikmyndum, sem litlu
fjármagni hefur verið eytt í, sko, eins og nú eru svo mjög í tizku. Við
vorum nefnilega heima í sumarleyfinu."