Úrval - 01.11.1966, Side 123

Úrval - 01.11.1966, Side 123
FURÐUVERÖLD HAFSBOTNSINS 121 nálægt risakjöftunum. Aðrir eru hræfiskar, sem lifa á skrokkum dauðra fiska og öðru drasli, sem sígur niður til þeirra frá birtu- svæðunum. En getur nokkuð líf þróazt á sjálfum botni hyldýpisins? Það er furðulegt, að þeirri spurningu ber að svara játandi. Hafsbotnmynda- vélar hafa sýnt, að um er að ræða lífverur ofan á yfirborði hinnar þéttu leðju, sem þekur hyldýpis- slétturnar og sprungubotnana. Þar er aðallega um að ræða smáskepn- ur, sem grafa sig í leðjuna, orma, „sægúrkur“ og lindýr. Fyrir sér- staka heppni tókzt að ná mjög „lifandi“ mynd af akarnormi, 40 þumlunga löngum. Hann var að hamast við að éta leðju og skyldi eftir sig saurrák, sem lá í sífelldum hlykkjum og sveigjum. Þessir íbúar úthafsbotnsins, sem eru í rauninni dásamlegar verur, eru samsettar úr frumum, sem eru svipaðar frumum allra lífvera hér uppi á þurrlendinu. En vegna þess kraftaverks, sem við nefnum þróun, tekst lífverum þessum að halda velli með því að laga innri þrýsting líffæra sinna eftir ytri þrýstingi sjávarins, sem umlykur þær. Til- vera þeirra er enn einn vitnisburð- ur þess, hversu voldugt og sterkt, lífið er. Skömmu eftir lok heimstyrjaldarinnar síðari starfaði stoltur og reig- ingslegur liðsforingi við sömu flugstöð og ég. Hann átti mjög hrokk- inhærðan, litinn hund. Dag einn kom liðsforinginn spígsporandi inn í matsalinn og hundurinn á eftir honum. E'inn hinna liðsforingjanna kallaði þá til hans, svo að allir heyrðu: „Guð sé oss næstur! Prjónuðuð þér hundinn sjálfur, herra?“ ,. P.WB. Húsbóndinn við starfsmanninn: „Mér er skapi næst að veita yður 2000 sterlingspunda launahækkun og sjá hvernig yður finnst að kom- ast i þann launastiga." Eiginkonan segir við vinkonu sina, á meðan eiginmaðurinn heldur áfram að lesa dagblaðið: „Sko, við höfum dulmál. Þegar hann rym- ur einu sinni, þýðir það já. En þegar hann rymur tvisvar, þýðir það „já, elskan." Starfsmaðurinn segir við húsbóndann: „Rafeindaheili númer 14 vinnur ekki rétt. Að minnsta kosti eru Það upplýsingarnar, sem raf- eindaheili númer 13 gefur okkur.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.