Úrval - 01.08.1968, Side 36

Eftir CAROL HOOVÉR
ínnibyrgð
reiði,
hætta
á
ferðum
Ég er starfandi fjöl-
skylduráðgjafi, sem
fæst aðallega við með-
höndlun unglinga, sem
eiga við ýmis vandamál
að stríða. Og ég hef tekið eftir því,
að foreldrar slíkra barna láta sjald-
an í ljósi tilfinningar sínar hvort
gagnvart öðru á beinan hátt.
Ein er sú tegund fjölskyldna, þar
sem fjölskyldumeðlimirnir faðm-
ast og kyssast, en allir virðast samt
vera bálreiðir öllum. Sérhver fjöl-
skyldumeðlimur hamast við að út-
skýra, hve reiðir hinir fjölskyldu-
meðlimirnir eru, hvað þeir vilja eða
hugsa og hve hræðilega verknaði
þeir fremja. Það getur tekið marga
mánaða handleiðslu, áður en eig-
inkona er fær um að segja við eig-
inmann sinn: „Ég er þér reið,“ í
stað þess að segja við fjölskyldu-
ráðgjafann: „Maðurinn minn er
alltaf að fremja þessa hræðilegu
verknaði.“ Hlýjutilfinning í garð
eiginmannsins brýzt ekki fram, fyrr
en hún viðurkennir, að hún er sjálf
reið, í stað þess að halda því stöð-
ugt fram, að maðurinn hennar geri
eitthvað illt af sér.
Önnur er sú fjölskyldutegund,
þar sem foreldrarnir tjá hvor öðr-
um tilfinningar sínar með verknaði,
sem snertir alla fjölskylduna, en
ekki með orðum einum. Einn eig-
inmaður, sem var reiður konu sinni
en gat ekki sagt það með berum
orðum, fór skyndilega í heimsókn
til móður sinna í fjarlægri borg og
tók eitt barna sinna með sér í bíln-
um án þess að segja orð um þessa
fyrirætlun sína við eiginkonuna. í
annarri fjölskyldu hafði eiginkonan
það fyrir venju, að yfirgefa her-
34
Catholic Digest