Úrval - 01.08.1968, Síða 69

Spámannleg og magnþrungin orð mannsins, sem lét lífið t söl-
nrnar vegna baráttu smnar fyrir málstað réttlœtis og friðar í
landi sínu.
Daprir dagar
og
bjartar vonir
Eftir MARTIN LUTHER KING
Það var kvöld eitt er ég
var að því kominn að
sofna, að síminn hringdi
allt í einu. Ég tók upp
tólið og svaraði. Reiði-
leg rödd sagði: Negri, hlustaðu nú
vel á mig. Við höfum tekið frá þér
allt, sem við ætluðum okkur. Áður
en næsta vika er liðin muntu sann-
arlega sjá eftir að hafa nokkru sinni
komið til Montgomery“. Ég lagði
tólið á og reyndi aftur að sofna, en
tókst ekki. Svo virtist, að það, sem
ég hafði óttazt mest, væri komið
fram.
Ég stóð upp og fór að ganga um
gólf, og að lokum hitaði ég mér
kaffi. Ég var að því kominn að gef-
ast upp og fór að hugsa um, hvernig
ég gæti bezt dregið mig í hlé, án
þess að líta út fyrir að vera raggeit.
Ég var sannast að segja örmagna
og ákvað því að snúa mér til guðs
með vandamál mín. Ég greip hönd-
um um höfuð og beygði mig fram
yfir eldhúsborðið og bað upphátt
og orðin, sem ég sagði við guð
þessa nótt eru mér enn í fersku
minni.
„Ég er hingað kominn til að berj-
ast fyrir málstað réttlætisins. En nú
er ég kvíðinn. Fólkið vill, að ég
verði leiðtogi þess, en ef ég stend
í fararbroddi og skortir bæði styrk
og hugrekki, mun því einnig mis-
takast. Kraftar mínir eru á þrot-
um, og ég hef engu afrekað. Nú
er svo komið fyrir mér, að ég
treysti mér ekki til að standa einn
og óstuddur."
Á þessari stundu skynjaði ég ná-
lægð guðdómsins og varð fyrir innri
reynslu, sem ég hef aldrei orðið
áður fyrir. Mér fannst ég heyra
Readers Digest
67