Úrval - 01.09.1971, Blaðsíða 15

REYNDU AÐ TALA VIÐ SJÁLFAN ÞIG
13
an sig er hann aS ræða við sína
tortryggnustu hlustendur, erfiðustu
viðskiptavinina, og því verður hann
miklu meira sannfærandi fyrir
bragðið“.
Slíkar innri samræður geta verið
prýðileg þjálfun undir sérstaka
þolraun, sem bíður manns. En sum-
ir nota þær einnig í stöðugri þjálf-
un sinni, sem miðar að því að
vera reiðubúinn að mæta óvænt-
um tækifærum og grípa þau og
fylgja þeim eftir. Eftir verðhrunið
mikla árið 1929 talaði velstæður
bóndi einn í Irwin, í Ohiofylki,
Glen Mcllroy að nafni, oft við
sjálfan sig er hann ók um Union-
hrepp. Hann sá, að margar góðar
jarðir voru farnar í eyði. Þar var
um að ræða leiguliða, sem gefizt
höfðu upp. Hann sá illgresið breið-
ast út og dafna viku eftir viku, sá
vélarnar ryðga niður, og hann sagði
við sjálfan sig: „Charles Neer gæti
komið þessu búi á réttan kjöl aft-
ur. John Brown gæti haft kúabú
hér með úrvalskúm af Duroc-Jers-
ey-kyni og grætt. Ég gæti gert mér
mat úr þessari brekku þarna! Við
gætum haft sameiginleg innkaup.
Við gætum svo fengið Bernie til
þess að sjá um söluna fyrir allt
svæðið. Kannske gætum við jafn-
vel. . .
Rigningardag einn árið 1933 bað
einn af framkvæmdastjórum járn-
brautarfélagsins Mcllroy um að líta
inn á skrifstofuna hjá sér. „Járn-
brautarfélagið er eigandi að 32
jörðum, sem farnar eru í eyði hérna
meðfram járnbrautarteinunum eða
rekin eru með tapi. Hvað getum
við gert í málinu“?
Nokkrum dögum síðar sneri Mc-
Ilroy aftur til skrifstofunnar ásamt
þeim Charles S. Neer og John T.
Brown og hafði þá meðferðis áætl-
un um stofnun hlutafélags. er bera
skyldi heitið Jarðstjórn hf. Mcllroy
skýrði framkvæmdarstjóranum frá
því, að þeir félagarnir væru reiðu-
búnir að taka að sér að reka þessi
bú þannig, að þau skiluðu hagnaði,
og að þeir vildu hefjast handa næsta
mánudag.
Yfirmenn járnbrautarfélagsins at-
huguðu áætlunina frá öllum hlið-
um og gengu að uppástungu þeirra
félaga. Jarðstjórn hf. varð smám
saman að stóru hlutafélagi, sem rak
bú í fjórum fylkjum fyrir eigend-
ur, sem sátu ekki búin sjálfir, held-
ur bjuggu annars staðar. Fram-
kvæmdastjóri járnbrautarfélagsins
sagði síðar við Mcllroy: „Ég hef
alcfrei getað skilið, hvernig þér
tókst að semja þessa áætlun um
stofnun og rekstur hlutafélagsins ó
einum fjórum dögum“.
„Það gerði ég heldur ekki“, svar-
aði Mcllroy. „Ég hafði rætt málið
við sjálfan mig í þrjú ár samfleytt“.
Þeir, sem æfa sig þannig til þess
að verða tilbúnir að láta drauma
sína rætast við heppilegt tækifæri,
skynja vísbendinguna um það,
hvenær hið rétta augnablik hafi
runnið upp. Og þá eru þeir til-
búnir. Galdurinn er ekki fólginn
í því að tala, heldur í að hlusta.
Emerson mælti einnig þessi orð:
„Maðurinn ætti að læra að greina
þann ljósgeisla, sem skýzt yfir huga
hans innan frá, og fylgiast með
honum“.
Afreksmenn hafa alltaf gert sér