Úrval - 01.09.1971, Page 73
DÁSEMDIR KANADÍSKU ÞJÓÐGARÐANNA
71
fyrir tilveru sinni í þessari miklu
hæð.
Þarna er margt villtra dýra, bjór-
ar og vísundar, minkar og elgsdýr,
fjallageitur og grábirnir, en þeir
eru nú óðum að týna tölunni. Ann-
að villt dýr, sem berst líka fyrir
lífi sínu, er hin tignarlega fjallakind,
sem hefst við hátt uppi í Kletta-
fjöllunum líkt og fjallageitin. Eitt
sinn var stórhyrnda fjallakindin al-
geng í fjöllunum í vesturhéruðrun
Norður-Ameríku og jafnvel úti á
gresjunum. En veiðimenn og sjúk-
dómar hafa mjög fækkað þeim.
Ronald Langevin þjóðgarðsvörður í
Banff hefur rannsakað lífshætti
þessa sérkennilega dýrs. „Sjón
fjallakindarinnar er líklega eins
sterk og áttfalds sjónauka,“ segir
hann. „Fætur hennar eru gerðir
fyrir landslag, sem er erfitt yfir-
ferðar. Fæturnir hafa lagað sig að
slíku landslagi. Það er hörð brún á
klaufunum, sem styrkir þær og
herðir, en þar fyrir innan er furðu-
legur þófi, sem líkist helzt gúmí.
Þar er í rauninni um sogskál að
ræða, sem hentar vel klifri í mikl-
um bratta."
Frá Louisevatni ferðuðumst við
norður á bóginn og komumst að lok-
um yfir hina breiðu og vatnsmiklu
Norður-Saskatchewaná. Við fórum
Fjöllin horfa niöur á þjóðveginn í Banff, sem er kunnur swmardvalarstaöur.