Úrval - 01.12.1973, Blaðsíða 26

24
ÚRVAL
nokkur viðskiptakort án þess nokk-
ur hefði orðið var við, að töskurn-
ar væru opnaðar eða veskin gripin.
Nálægt stórum almenningsgarði
leggur kona frá sér handtösku á
gólfið meðan „Sígauna-spákona"
spáir fyrir hana, að hún muni verða
fyrir smávegis eignatjóni þennan
sama dag.
A meðan þær konurnar horfast í
augu laumast liprir fingur undir
tjald til hliðar, opna tösku kon-
unnar og hremma tuttugu dali úr
peningabuddunni. Meira er í budd-
unni, en það er skilið eftir, svo
konan taki síður eftir, að stolið
hafi verið frá henni.
Þessi dæmi og þúsundir svipaðra,
sem skrásett hafa verið, staðfesta
þá staðreynd, að smáþjófnaður fær
ist mjög í aukana í Bandaríkjun-
um. Skýrslur þar í landi sýna, að
vasa- og handtöskuþjófnaður ásamt
ráni á götum úti valda helmingi
meira tjóni en allt annað persónu-
legt peningatjón. Um þessar mund-
ir glata að minnsta kosti átta milli-
ónir Bandaríkjamanna allmiklu fé
árlega í hendur slíkra gripdeildar-
manna.
Enginn er með öllu öruggur gegn
slyngum vasaþjófum. Þjófar þessir
hafa engan sérstakan hóp manna
að skotspæni öðrum fremur, nema
hvað unst fólk innan tuttugu og
eins árs aldurs verður oftast fyrir
barðinu á beim. Kvenfólk hefur ör-
litlu hærri tíðni en karlmenn, en
ekki svo neinu nemi á skýrslum.
Þeir fingralöngu velja sér fórn-
ardvrin ekki ef+ir því. hversu
tekiuhá þau eru. Þeir, sem hafa
t°kiur innan við 3000 dali á ári,
glata jafnmiklu fé í hendur vasa-
þjófa og þeir sem innvinna sér 10
þúsund eða meira. Og hvað mennt-
un snertir, þá eru fórnardýrin fleiri
úr röðum fólks með æðri menntun
en hinna.
Samkvæmt skýrslum þeirra, sem
fylgjast með innflytjendum til
Bandaríkjanna, koma slyngustu
smáþjófarnir frá Suður-Ameríku,
sérstaklega Colombíu og Chile.
Margir þeirra hafa hlotið kennslu
í vissum neðanjarðar„skólum“, og
teljast útlærðir þaðan, þegar þeir
geta náð veskjum úr vösum gervi-
manna án þess að þar til gerðar
bjöllur hringi.
Hvernig eigum við að verjast
þjófalýð, sem jafnvel hefur lært til
slíkrar iðju? Hér á eftir fara ýmsar
leiðbeiningar fyrir konur jafnt sem
karla:
Reyndu að gera þér grein fyrir
hinum ýmsu tegundum vasaþjófa.
En þeir greinast í fjóra aðalflokka.
Fjölmennasti flokkurinn hefur með
sér aðstoðarmann. Þegar vasaþjóf-
ar af þessum flokki hefur komizt að
því, hvar veskið þitt er, gefur hann
eitthvert fyrirfram ákveðið merki
með vörunum. Aðstoðarmaðurinn
skilur það og hefst nú handa við
að trufla eða vekja athysrli fórna”-
dýrsins á einhverju öðru meðan
hnuplarinn vinnur sitt verk. Ein
aðferðin er sú, að aðstoðarmaður-
inn þykist rekast á fórnardýrið að
aftan, en á meðan bregður hinum
fyrir að framan og grípur veskið
úr vasanum.
Annar flokkurinn er ,,sá greið-
vikni“, sem beinir spjótum sínum
að karli eða konu, sem fengið hef-