Úrval - 01.12.1973, Blaðsíða 74

Úrval - 01.12.1973, Blaðsíða 74
72 ÚRVAL hann sér um, að oftast séu birgðir af víni og mat. til tveggja mánaða. Frúin er eina konan, sem er reglu- legur skipverji um borð, og gegnir hún þar hjúkrunarkonustörfum. Cousteau er fæddur í Frakklandi árið 1910 og varð fljótlega hneigð- ur fyrir uppfinningar. Ellefu ára gamall komst hann yfir vinnu- teikningar af 200 tonna lyftitæki og eftir því smíðaði hann módel. Faðir hans, sem var lögfræðingur, sýndi það verkfræðingi einum, sem spurði eftir vandlega athugun: „Hjálpaðirðu honum við þetta?“ „Nei,“ anzaði faðirinn. „Því spyrðu?" Hinn svaraði: „Strákurinn hefur gert endurbót á krananum, sem er ekki á teikningunni og er hægt að fá einkaleyfi á.“ Hinn ungi Cousteau stundaði síð- an nám í franska flotaháskólanum og lauk þaðan prófi annar í röðinni árið 1933. Að lokinni hringferð um hnöttinn á skólaskipinu „Jeanne d‘ Arc“, og eftir ferð sem yfirmaður til Shanghai, hóf hann nám í flota- skólanum í Frakklandi. En rétt áð- ur en hann skyldi ljúka prófi þar lenti hann í bílslysi eina þokunótt með þeim afleiðingum, að hann brotnaði á báðum handleggjum og særðist á brjósti. Eftir nokkurra daga dvöl í sjúkra húsi hljóp illska í vinstri handlegg- inn, og skurðlæknir ráðlagði aflim- un til að forðast bráðan bana. Cou- steau hafnaði þeirri greiðasemi, og endirinn varð sá, að handleggnum var bjargað. En hægri handleggur- inn var lamaður. Átta mánuðum eftir slysið gat Cousteau einungis hreyft einn fingur. En með þjálfun og seiglu tókst honum að bjarga þeim handlegg líka. Nú þótti honum allir vegir færir og hraðaði hann sér til herþjón- ustu og var falið að halda til Mið- jarðarhafsins. Þar notaði hann oft- lega tækifærið til endurhæfingar með því að svamla í sjónum með vinum sínum. Um þessar mundir var hann staddur í Toulon, og þar í nágrenn- inu gerðist það árið 1936, að Guy Gilpatirc, höfundur vinsælla sagna um lífið á sjónum, hafði byrjað til- raunir með köfun með sem einföld- ustum búnaði í stíl við perlukafar- ana í suðurhöfum, sem notuðu fátt annað en vatnsþétt gleraugu. Cou- steau prófaði bessi tæki, og með þeim góða árangri, að nú sá hann í fyrsta sinn hinn undursamlega heim undirdjúpanna. Og eftir þetta var hann staðráðinn í að finna upp köfunaraðferð, sem gæfi honum sem mest frjálsræði í athöfnum. En tilraunir hans voru gerðar að engu með seinni heimsstyrjöldinni. Eftir fall Frakklands gerðist hann félagi í neðanjarðarhreyfingu Frakka, og síðar átti hann eftir að hljóta heiður fyrir störf sín þar. Enda gerði hann margt gagnið fyr- ir bandamenn á stríðstímunum. O—O Meðan Cousteau starfaði hjá bandamönnum hélt hann áfram að kafa í Miðjarðarhafinu. „Þjóðverj- arnir töldu mig vera algeran mein- leysingja," sagði hann síðar, „og ég hamaðist við að láta bá halda það.“ En í raun aflaði hann ýmissa upp- lýsinga um hreyfingar þýzka flot-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.