Fróðskaparrit - 01.01.1953, Qupperneq 41

N ólsoyarf unđurin
47
Dr. Degerbóll hevur umfarið teir og greiðir hann soleiðis
frá2.
»Den store Knogle er Del af Overarmen af en stor
Hval, utvivlsomt Nordkaper (Balaena biscaiensis).
Saa er der Dele af to Hovedskaller af en lille Ko (Bos
taurus brachyceros eller Longipons). De ældste Rester af
Tamko i Europa (fra Schweitz og Danmark) fra yngre Sten-
alder, maa henregnes til denne Race. Senere har Racen haft
vid Udbredelse i Europa. De Dyr, der i Nutiden staar den
nærmest, er Balkanhalvøens Koer. Ogsaa Jerseykoen slutter
3Íg hertil.
Endvidere er der Dele af to Hovedskaller af Faar. Den
ene med nogenlunde hel Stejle, af gedehornet Race. Den
anden med storre og udaddrejede Horn.
De sporger om, hvorfor kun Hoveder findes. Jeg for-
moder, at man har bortkastet Hovederne som værdilost Stof
i Modsætning til Krop og Lemmer.«
Uppaftur seinri, í 1936, varð grivið í sjóvarmálanum
niðanfyri vegin. Eisini tá komu fram ymisk djórabein; hesi
segði Dr. Degerbol at vera av seyði, neyti, hundi, kópi og
fugli. Hesar upplýsingar hava vit fingið frá frú Petru Djur-
huus, ið sigur, at bróðir hennara Niels á Botni stóð fyri
hesum grefstri.
í Logtingssogu Foroya roynir A. W. Brógger, professari,
at meta um aldurin á hesum fundi, men sum hann sjálvur
tekur til, verður virðið av frágreiðing hansara avmarkað
við tað at eingin kon rannsókn av mónum var komin í lag tá.
Hann hevur tí bert haft frásogn teirra, ið arbeiddu á stað-
num, at halda seg til, og um hon er bein, heldur hann, at
oll líkindi eru til, »at hesir djóraskoltar eru grivnir niður í
tann gamla mógvin, og tað tí er líkast til, at fundurin er
ein offurfundur, og at hann kann vera frá fyrst í landnáms-
tíðini.«