Skírnir - 01.01.1860, Qupperneq 13

Danmork,
FRÉTTIR.
15
Likneskjur þessar voru eptir mibju loptinu og stóíiu á 7 skúkum,
var sín skák handa hverri íþróttinni. Búðu megin viS líkneskjurnar
voru a&rar myndir, er táknu&u ýmsa hluti og hugmyndir, svo sem
miskunsemi, ná&, sannleika, hlýibni, veldi, sparsemi, hyggindi, iíiju-
semi, hófsemi, samlyndi, sanngirni, dygb o. s. frv. Salr þessi
brann allr í eldsvoSanum. þa?) er þó annars undravert, hve miklu
mönnum tókst aí) bjarga á svo stuttum tima; menn fengu frelsaö
flestar myndir af merkismönnum Dana og öSrum þeim, er koma vií)
sögu þeirra. þar var myud af einum landa vorum, þormófei Torfa-
syni, hún ná&ist úr eldinum. Jjó hrunnu þar allmargar ágætar
skriptir, er beztu listamenn höf&u dregiö af hagleik miklum. Allir
landsmenn urílu harmsfullir vib bruna þenna, sem og heldr var
engin undr, því höll þessi var hife dýrlegasta smíbi Kristjáns konúngs
fjór&a, þó mörg sé enn eptir næsta fögur; hún var og eflaust hin
dýrlegasta konúngshöll hér á Norbrlöndum, og konúngr vor undi
hvergi aí> búa nema í henni. En þó hún nú sé brunnin, þá er
þah bæ&i, a& miklu var& hjarga& úr eldinum, og svo standa sum
húsin enn eptir óbrunnin, og veggirnir og turnarnir eru enn eptir
a& mestu óskemdir, svo a& liklega þarf eigi meira fé eu eina miljón
rikisdala, til a& reisa hana aptr upp úr ösku sinni. þa& var hvort-
tveggja, a& mönnum féll þúngt missir þessi, og a& menn unna mjög
konúngi sínum, enda skutu menn þegar saman fé til endrreisnar
höllinni, e&a hétu fégjöfum til þess a& höll konúngs yr&i reist a&
nýju. Konúngr setti nefnd manna til a& taka vi& gjöfunum, en
sjálfr gaf hann stórfé til hallarsmí&innar. Nú er þegar tekið til a&
ry&ja rústirnar, og brá&um mun borgin stíga aptr upp úr þeim úng
og fögur, og ver&r hún þá rétt köllu& Fri&riksborg Fri&reks konúngs
sjöunda.
þá er Fri&riksborg var brunnin, flutti konúngr til Kaupmanna-
hafnar, og býr nú í Kristjánsborgarhöll. Nú er þess a& geta, a& eigi
allfáum mönnum þótti mikill snev&ir a& því, er hinir fyrri rá&gjafar
fóru frá, en rá&aneyti úr flokki Bændavina kom aptr í staöinn.
Prófessóraflokkrinn var mikill vin hins fyrra rá&aueytis, úngir em-
bættismenn og margir af stúdentum voru og vinir þess, bæ&i sakir
lærdóms og mennta og svo hins, a& þeir máttu ætla a& sér mundi
meiri hagna&r standa af hinum fyrrri rá&gjöfum en þeim hinum