Skírnir - 01.01.1860, Síða 17

Danmörk.
FRÉTTIK.
19
míla hver a<j meSaltali; en þá hafa Danir líka fengiS nægilegar
járnbrautir fyrst um sinn. Enskr rnabr, Petó a& nafni, stendr fyrir
járnbrautarsmíbinni. Annah frumvarp lagbi stjórnin fram um stjórn
á bæjarmálefnum, er ab miklu er snibib eptir sveitarstjórnar-
lögum Dana. þá hefir og stjórnin í hyggju, ab leggja síbar frum-
varp fram um ab aftaka aukatekjur embættismanna, en veita Jieim
ákvebin laun eingöngu. þíngmenn komu og fram meb ýms
frumvörp; voru sum þeirra mjög hin sömu efer [)á næsta lík
frumvörpum þeim, er komu fram á þínginu í fyrra, en náírn þá
eigi afe lúkast. Eitt þeirra var um nibrjöfnun til jafnabarsjóBanna,
og annab um rétt manns til aí> sjá álit embættismanna, þab er
þeir senda meb beiBni hans e<br kæru. BæBi frumvörp þessi vont
í nokkru frábrugbin þeim í fyrra (sbr. Skírni 1859, 31.—35. bls.).
Enn kom eitt frumvarp fram á þíngi, er miBar til breytíngar á
kirkjubókum presta, ebr réttara sagt á firmíngu barna og á hjóna-
bandi. Mun þessara mála síBar getið, ef þau ganga fram á Jnnginu.
Nú hefir færra gjörzt til tíðinda í viBskiptum Dana og þjóð-
verja en síðustu árin. þá er ófriðrinn hófst milli Austrríkismanna,
ítala og Frakka, dýstu Danir því yfir, sem fleiri þjóðir aðrar, aB
þeir mundu sitja hjá og veita hvorugum. En þá er Austrríkis-
menn höfðu bebife margan ósigr og eigi var sýnua, en herr Frakka
mundi halda viðstöðulaust áfram yfir Langbarðaríki og Feneyjar og
siðan inn á hin þýzku lönd Austrríkis, fóru þjóðverjar ab verba
uggandi um sig, því eigi var óttalaust með öllu, að bandalöndum
þeirra væri þá J)egar ófriðr búinn. þjóðverjar tóku nú að draga
her saman og buðu bandaríkjum sínum afe hafa bandaliðiB vígbúiB
og til taks, þá er á þyrfti ab halda. Dana konúngr á nú að senda
fyrir hönd hertogadæmanna, Holsetalands og Láenborgar, alls 4200
hermanna til bandalifesins, og hafa að auki 1200 manns viblögulibs,
ef til kemr. Nú var farið aí> draga herliöib sarnan og flytja þaö
frá Sjálandi yfir til Holsetalands, og jafnframt greiddu Danir af
hendi kostnab Jrann, er fyrir því varib aí> hafa. En er hæst stóB,
komst frifjr á milli Frakka og Austrríkismanna, svo herlibib fór eigi
lengra. Dana konúngr haf&i og kvatt Holseta til þíngs, til af> ræfia
um herkostnafíinn; en er öllu sló í logn, varð heldr eigi af þíng-
reifi Holseta. En þótt nú ekki yrf>i úr þessu, þá lýsir það samt,
2*