Skírnir - 01.01.1860, Side 68

70
FKÉTTIR.
I’jóöverjalrtml.
þjó&verskr, hitt væri Slafar, Ungarar og ítalir, gæti |>ví stjórnin í
Austrríki eigi verib þýzk og varla meira en þýzkuskotin, þótt hún
annars fegin vildi, því hún yríli þó jafnan a& láta nokkub ab orílum
þegna sinna hinna óþýzku; en Prússland aptr á mót, þaÖ væri í
sannleika þýzkt land og þar aí) auki meginríki, þaí> hefíi því vilj-
ann og máttinn og því rétta köllun til ab vera í broddi þjóSverja-
lands, en þaí> hef&i eigi Austrríki né gæti haft. Austrríkismenri
höfbu gjört sér allt far um aí) fá Prússa á sitt mál, en gátu þai>
eigi, því Prússar vildu eigi annaÖ en vera sjálfir fyrir öllu banda-
libinu. þ>etta mál var borib upp á bandaþ/nginu, og er Prússar
stúngu upp á, ab þeir fengi herstjórn alla yfir bandalibinu, þá kom
þíngmaör Austrríkismanna óiiara með þá uppástúngu, al> Vilhjálmr
bróiiir Prússa konúngs, sá er nú ræi)r ríkjum á Prússlandi í stai)
bróiiur síns, skyldi gjörast höfbíngi yfir öllu bandalibinu. f>etta
sárnaiii Prússum mjög, því þeir sá aí> slíkt var gjört af grunsemi
vii) sig, og þótti þeim hitt eigi síiir, ab sér vera gjört of lágt
undir höf&inu, er ríkisvaldr Prússalands skyldi vera hershöf&íngi
yfir bandalibinu, sem nú væri réttnefnt hjálparlii) Austrríkis keisara.
f>etta gekk fram og aptr, en styrjöldin á Ítalíu gekk í fang Austr-
rikismönnum; þeir bibu hvorn ósigrinn af öbrurn, þjóbverjar uríiu
óþolinmóbari mei) degi hverjum, lögbu enn harbara ab Prússum og
ámæltu þeim harblega. Prússar sá, ab þeir mundi missa þjóbhylli
sína á þjóbverjalandi, ef þeir hreifbi eigi herlib sitt, eu fegnir
vildu þeir í rauninni, ab Austrríkismönnum slóbrabi sem mest.
Nú sendu Prússar nokkub af libi sínu vestr ab Hín, en þar var
safnab miklu af bandalibinu. Eigi vitu menn gjörla, hvab Prússar
ætlubu fyrir sér, en þab kom heldr eigi svo langt, því hinn sama
dag, er Prússar stefndu enn meira libi vestr eptir, komu þeir Jósep
og Napóleon á fund samau i Villafranka og sömdu þar frib meb
sér. þá cr fribr þessi var saminn og Jósep keisari sagbi her sín-
um frá, hversu komib væri, komst hann svo ab orbi, ab hann hefbi
orbib ab láta lönd, því uhann hefbi verib yfirgefinn af náttúrlegum
bandamönnum sínum”, og sneiddi hann ab Prússum meb þessum
orbum. Napóleon sagbi í annan stab, ab hann hefbi létt ófribnum,
því ab eigi hefbi annab verib fyrir ab sjá, en ab orustuvöllrinn
mundi of stór verba, og benti hann aubsjáanlega til þess, er þjób-