Skírnir - 01.01.1860, Side 104

10t>
FRÉTTIK.
Rifssland.
fóstbræ&r hans fé til ineb honum, svo hann nái rábinu. Af þessu
kemr þab, er fjallabúar selja erlendum mönnurh dætr sínar, og er
þab engan veginn mansal, sem margir þó hafa svo kallaö, heldr
hrúbkaup ai) lögum. Fjallabúar leita stundum til fanga nibr á flat-
lendiíi, líkt og þá er Grettir réfe niÖr á Mýrar úr Fagraskógafjalli,
ei)r fornmenn fóru í víkíng ai) afla sér fjár og frama; þeir eru
grimmir óvinum en góÖir vinir vina sinna. Opt taka þeir plögg
af feröamönnum erlendum, ef þeir hitta þá eina síns liiis, en sé
þeir í fylgd meb landsmönnum, þá eru þeir fritiheilagir. Nú seudir
maÖr þarlendr einhverjum fóstbróímr sínum útlendan mann ai) gesti,
og má þá gestr vera óhræddr um, aí) honum muni vera vel f'agnai);
skilst fóstbróöirinn eigi fyrr við hann en hann hefir lokið erindi
sínu, eÖr hann hefir falii) hann vin sinum á hendi í öðru héraöi,
og svo koll af kolli. Gestavinátta er svo mikil hjá fjallabúum,
ai) þeir fella líf sitt við líf gests síns, og er þeim svo annt um
hann sem hann væri bróöir þeirra. þai) er eitt til marks um hús-
helgi eör húsfreyjuhelgi meial fjallabúa, aíi komist útlendr mair inn
í hús þeirra og nái hann að taka á brjóstum húsfreyju, þá er
hann friðheilagr og sem tekinn í sonar stai), þótt hann hafi áðr
unnii) til óhelgis sér í vígaferlum. Fjallabúar fara vel meö konur;
þær ganga hvorki sumar né vetr til nokkurrar útivinnu framar en
þær sjálfar vilja, heldr gæta þær bús og barna, tæta, vefa dýra
dúka, sauma gullsaum og stunda ýmsar fagrar og fágætar kvenn-
listir og hannyröir.
Menn munu nú spyrja, hví hafa Rússar lagt svo fastan hug
á aö brjóta undir sig fjallaþjóÖir þessar, er þeim mjög áríöanda
aÖ fá hlaÖiÖ þeim ? Margir menn hafa spurt þessa, og eigi hafa
færri leyzt úr spurníngunni; en úrlausnirnar eru svo margvíslegar,
aö eigi er hægt aÖ sjá, hvernig þeim megi saman koma, svo aö
vel fari. Sumir ætla, aÖ Rússar vili eyða frelsi fjallabúa, af því
Rússar hati svo mjög frjálsa menn; aðrir hyggja, aö Rússar gjöri
svo, til þess aö friöa lönd sín fyrir gripdeildum fjallabúa; þá eru
enn aörir, er ætla, aö Rússar eigi í ófriði þessum tii þess aÖ temja
sér vopnaburð og vígfimi; þá ætla og margir, aö Rússar vili ryöja
sér braut yfir fjöllin, til þess aö halda viöstööulaust áfram suör í
Tyrkja lönd og Persaland, því Rússar ætli eigi aö hætta fyrr en