Skírnir - 01.01.1860, Page 142

141
FRÉTTIR.
Friftrinn.
þegar eptir friÖinn í Villafranka hófu blöbin á Englandi mikla
deilu og langa viÖ Napóleon, þótti þeim sem var, aí> Napóleon hefbi
eigi leyst ætlunarverk sitt af hendi nema aö hálfu leyti; eu |>ó lík-
aÖi þeim enn verr, er þeir sá, ab hann brá á vináttu vib Austr-
ríkis keisara eptir orustuna og lét sem hann ætlabi ab gjöra allt ab
óskum hans, svo enginn yrbi annarr árangr af leibangri hans en ab
Sardiníngar fengi ab halda Langbarbalandi um stund, þar til Austr-
ríkismenn sæi sér aptr lag til ab vinna þaÖ undir sig. Englum var
minnistæÖ abferb Napóleons í ófribnum vib Rússa, hugbu þeir nú,
ab hann hefbi snúiÖ viÖ blaöinu sem þá og gjört sér þann ab vin
hinum kærasta, er hann ábr hafbi ab Qandmanni. Englar höfbu
alla stund viljab fegins hugar, aÖ ítalir yrbi frjálsir menn, og fyrir
því þótti þeim nú mibr en illa, ef allt skyldi hjabna aptr nibr
sem vindbóla á vatni. Palmerston var nú kominn til valda, sem
fyrr er ritab, en þótt hann hafi jafnan verib mikill vin Napóleons,
þá var hann nú abferb hans mótfallinn, enda hefbi hann eigi þorab
ab vera honum mebmæltr, þótt hann hefbi viljab. Stjórnin á Eng-
landi kvaÖst eigi annaÖ vilja en ab Italir rébi því einir, hversu
þeir vildi skapa stjórn sína, hún vildi helzt enga sáttastefnu eiga
ab málum þeirra, en skyldi nokkurr sáttafundr vera, þá skyldi hann
ab eius gefa Itölum ráÖ og lýsa samþykki sínu á gjörbum þeirra,
og aftók hún nú meb öllu ab sitja á þeirri sáttastefnu, er tækist i
fang ab skapa ítölum landsrétt og landstjórn ab eigin vild. ítalir
voru þessu samdóma, sem von til var, og urbu þeir því harÖla
fegnir, er Englar tóku svo vel málstab þeirra. Napóleon hleypti
nú úr heflum segli á frakknesku blöbunum, en meb því ab mikib
uppgangsvebr var bábum megin sundsins, þá gjörbist héraf hinn
mesti óragangr, vantabi þá eigi þúng orb og stór og spörbu
hvorugir abra. Frakknesk blöÖ létu sem Napóleon yrbi lítiÖ fyrir
ab bregba sér yfir sundiÖ, en Englar kvábust eigi mundu verba var-
búnir. Svo miklar vibsjár urbu nú meb Frökkum og Englum, ab
iandsmenn á Englandi tóku sjálfviljugir ab temja sér vopnaburb og
vígfimi, og mátti svo kalla sem allr almenníngr væri uppi. þá
spörbu hvorki Frakkar né Englar ab búa flota sinn. En svo sem
enginn stormr stendr lengi, svo fór og um þetta vebr, því sló í
logn ab lyktum. Napóleon snéri vib blaöinu, tók hann ab vingast