Skírnir - 01.01.1860, Qupperneq 150

152
FUÉTTIR.
Viðbœtir,
fram á þíngi Holseta og Láenborgar, og mætti þau eigi verba aö
lögum rábin í hertogadæmunum, nema samþykki þeirra kæmi til,
ella kva&st bandaþíngií) eigi álíta slíkt lög, ef ööru vísi væri aí)
farife. Abr gengib var til atkvæba kom þíngmabr Dana fram meb
lýrittarvörzlu sína, og lét hann bóka hana; mælti hann þar í móti
því, er þingib skerti frelsi og rétt Dana konúngs, svo og því er
þíngib færi fram á, ab leitab yrbi samþykkis Holseta og Láenborg-
armanna um alrikismál, og enn mótmælti hann og rétti banda-
þingsins til ab gjöra atför í hertogadæmunum; en fúsa kvab hann
Dana stjórn mundu til þess, ab hætta vib nefndina og koma sér
heldr saman vib þing Holseta og Láenborgarmanna.
þab er ab segja af jarlsmálinu í Noregi og uppástúngum þeirra
Ankarsverbs og Dalmans á þíngi Svía, ab uppástúngurnar gengu
fram á þíngi Svía meb nokkrum breytíngum og þing Norbmanna
samþykkti, ab jarlinn skyldi af tekinn. þab var eitt í uppástúng-
um Svía, er samþykktar voru, ab allar breytíngar á bandalögum
þeirra og Norbmanna skyldi bornar upp og til lykta leiddar meb
beztu manna rábi af Svíum og Norbmönnum, þá var og jarlsmálib
talib meb þeim málum. og skyldi þab biba algjörvar endrskobunar
á bandamálum landanna. Norbmenn urbu uppvægir yfir þessum
málalyktum. Er nú máliuu svo komib, ab konúngr hefir ab vísu
eigi samþykkt uppástúngu Norbmanna um aftekning jarlsins, en
bæbi hefir hann gjört svo meb beztu manna rábi Norbmanna einna
og svo hefir hann lofab ab leggja uppástúngu fram á næsta þingi
Norbmanna um þetta mál, og skyldi hún verba svipub þeirri, er
Norbmenn höfbu samþykkta.