Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2011, Blaðsíða 135
Þeir umhverfisþættir sem yrðu fyrir mestum neikvæðum áhrifum á framkvæmdasvæðinu
væru landslag, jarðmyndanir, gróður og fuglar. Helst væri um að ræða sjónræn áhrif nýs
vegar í lítt röskuðu landi, skerðingu á eldhrauni og votlendi sem njóta sérstakrar verndar
skv. 37. gr. náttúruverndarlaga nr. 44/1999 og röskun fálkaóðals. Önnur áhrif voru talin
hafa minna vægi, s.s. áhrif á búskaparhætti, vatnafar og fornminjar.
Fram kom að framkvæmdaraðili tæki ekki endanlega afstöðu gagnvart vali á veglínum.
Sumstaðar væri þó mælt með einum kosti frekar en öðrum. Þetta ætti sérstaklega við um
valkosti í 1. áfanga, næst Kópaskeri, þar sem Vegagerðin teldi ákjósanlegra að fara leið 140
eða 141 en leið 150.
Það var mat framkvæmdaraðila að þeir framkvæmdakostir sem voru kynntir til
athugunar í mati á umhverfisáhrifum kæmu, óháð staðsetningu vegar innan rann-
sóknarsvæðisins, ekki til með að hafa umtalsverð umhverfisáhrif.
Úrskurður Skipulagsstofnunar 2005
Urskurður Skipulagsstofnunar var lagður fram í ágúst 2005. Niðurstaðan var að fallist
væri á fyrirhugaða veglagningu Norðausturvegar um Hólaheiði samkvæmt öllum fram-
lögðum leiðum með fimm skilyrðum. Skilyrði voru um endurheimt votlendis af sömu
stærð og myndi skerðast, tímasetningu við brúarframkvæmdir á Ormarsá, um fiskgengt
ræsi í Hólsá, fornleifarannsóknir og merkingar fornleifa.
Urskurður umhverfisráðherra 2006
Þrjár kærur bárust varðandi úrskurð Skipulagsstofnunar. Umhverfisráðherra úrskurðaði
um málið í mars 2006, þar sem úrskurður Skipulagsstofnunar var staðfestur að viðbættum
tveimur skilyrðum um verndun og merkingar fornleifa.
Framkvæmdaleyfi, útboð, kæra og lögbann 2006-2008
Vorið 2006 var sótt um framkvæmdaleyfi til sveitarstjórna Öxarfjarðarhrepps og
Svalbarðshrepps. Sótt var um framkvæmdaleyfi fyrir línu 140, sbr. umhverfismatsskýrslu,
með því fráviki að fara skyldi veglínu 141 í landi Brekku, þar sem hún fylgir heimreið að
Katastöðum betur en veglína 140. í Svalbarðshreppi var sótt um framkvæmdaleyfi fyrir
veglínu 220, sbr. umhverfismatsskýrslu, en línan liggur meðfram Litla-Viðarvatni. Fyrsti
hluti framkvæmdarinnar, frá Klapparósi að Fremri-Hálsi, var í kjölfarið boðinn út og
hófust framkvæmdir sama ár. Landeigendur á vestasta hluta leiðarinnar kærðu
framkvæmdaleyfið til úrskurðarnefndar skipulags- og byggingarmála en niðurstaða
nefndarinnar var sú að leyfið hefði verið lögmætt. Þegar útséð var um að samningar
tækjust við viðkomandi landeigendur hóf Vegagerðin undirbúning eignamáms og var
land undir veg síðan tekið eignarnámi í kjölfar þessa. Vorið 2008 var svo annar áfangi
framkvæmdarinnar, Fremri-Háls - Sævarland, boðinn út. Haustið 2008 var lagt lögbann
a framkvæmdir á 1,3 km löngum kafla vegarins næst Norðausturvegi. Landeigendur þar
fóru jafnframt með málið fyrir dómstóla og kröfðust þeir þess að bæði framkvæmdaleyfið
°g eignarnámið yrðu felld úr gildi en héraðsdómur hafnaði þeim kröfum.
Ákvörðun um legu Raufarhafnarvegar, framkvæmdaleyfi og útboð 2008
f júlí 2008 var sótt um framkvæmdaleyfi vegna Raufarhafnarvegar. Sótt var um fram-
kvæmdaleyfi fyrir veglínu 320, sbr. Umhverfismatsskýrslu, en línan liggur austan
Kaufarhafnarflugvallar. Verkið var boðið út síðla vetrar 2009.
Kynning og tæknigreinar fyrirtækja og stofnana i 1 3 3