Morgunblaðið - 15.12.1988, Qupperneq 78

78
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. DESEMBER 1988
íiöin/viin
í
iifq
1 ____©1987 Umveraal Pfes» SynOiCile
,, Ég aetti ab reJezx )?ig, en ég v\L e.K.lá blanda
sarnan v/jnnu ogdnægju-"
Ég vil að fólk sjái hve
glæsileg þú ert í brúðar-
kjólnum.
Með
morgimkaffínu
Gaurinn þarna sveik mig
eitt sinn um mikla Qárhæð.
Hann vildi mig ekki fyrir
tengdason ...
Yfírbreiðsla Silfurrefshúfa
Pessir hringdu . .
Óþarfur innflutningur
Húsmóðir hringdi:
„Hér áður fyrr var bakað til
jólanna á hveiju heimili og þótti
sjálfsagt. Ég spjallaði við tvær
ungar konur fyrir skömmu og
sögðust þær ekki nenna að baka
smákökur til jólanna, það væri
miklu þægilegra að kaupa þær í
næstu búð. Ég er alveg hneyksluð
á þessum óþarfa innflutningi, í
hverri verslun eru fjallháir staflar
af innfluttu kexi og smákökum.
Væri ekki nær að baka heima og
veija gjaldeyrirnum til þarfari
hluta? Svo er verið að tala um
kreppu.“
Of fá bílastæði
Kristín hringdi:
„Aðeins 3 eða 4 bílastæðin eru
ætluð viðskiptavinum við Pósthú-
sið í Kópavogi og er það allt of
lítið við svo þýðingarmikla þjón-
ustustofnun. Þama er fólk líka
alltaf að leggja ólöglega og hljót-
ast af því mikil vandræði. Eitt-
hvað verður að gera í þessu máli.“
Drapplituð yfirbreiðsla með
brúnum bryddingum fauk af grilli
við Fellsmúla. Ef einhver hefur
fundið hana er sá hinn sami beð-
inn að hringja í síma 31255 e.f.
kl. 17.
Högni í óskilum
Kona hringdi:
„ Grár og hvítur högni er sestur
að hjá mér en ég bý á Hvaleyrar-
holtinu í Hafnarfirði. Hann gæti
verið annað hvort heimilisköttur
eða fyrirtækisköttur. Er ekki ein-
hver sem saknar hans? Ég bið
eigandann að hafa samband í
síma 51690, að öðrum kosti verð-
ur kötturinn sendur á Dýraspítal-
ann til svæfingar.
Hinn 8. þ.m. tapaðist dökk silf-
urrefshúfa við Seljaveg og hefur
hún sennilega fokið úr bíl.
Finnandi er vinsamlegast beðinn
að hringja í síma 18466 á kvöldin.
Úr
Stúlka tapaði Pier Point úri í
Miðbænum laugardaginn 3. des-
ember. Finnandi er vinsamlegast
beðinn að hringja í síma 10539
eða 32877. Fundarlaun.
Gleraugu
Ljósbrún gleraugu töpðust á
leiðinni frá Hótel íslandi að Ból-
staðahlíð sl. föstudag. Finnandi
er vinsamlegst beðinn að hringja
í Hjördísi í síma 45226.
Skítugt og arabalegt
Til Velvakanda.
Þessi orð eru úr penna kvik-
myndarýnisins Arnalds Indriða-
sonar á bls. 34 í Morgunblaðinu
miðvikudaginn 23. nóvember
síðastliðinn. Hér ritar hann um
hina umdeildu kvikmynd „Síðasta
freisting Krists".
Setningin í heild er þessi:
Þar býr ekki fallega greitt,
snyrtilega klætt og stórglæsilegt
fólk berandi vatnskönnur og
vínber í gósenlandinu heldur fólk
í lörfum, skítugt og arabalegt,
laust við epískan stórstjörnusvip
gömlu testamentismynda Holly-
woods.
Vel getur verið að skot Amalds
á einhveijar Jesúmyndir fyrri tíma
úr Hollywood eigi rétt á sér en
minnumst þess að arabar eru mjög
hreinlegt fólk og að menning
þeirra og menntun er á háu stigi.
Allavega á hærra stigi en mín
menntun. Ég vissi til dæmis ekki
hvað orðið epískur þýðir og þurfti
að kíkja í orðabók til að komast
að því að það merkir sögulegur.
Hver var það annars sem sagði
að þeir sem vilji sýnast spekings-
legir .sletti útlenskunni á réttum
stöðum?
Það er aðeins stigsmunur á
kynþáttafordómum og svo ofsókn-
um og hver hefur ekki fengið um
sig hroll við frétt frá Palestínu,
þar sem almennir borgarar em
myrtir hér um bil daglega og það
í sínu eigin heimalandi?
Kynþáttafordómar eru lágkúra
sem við ættum ekki að láta við-
gangast í fjölmiðlum, síst af öllu
í útbreiddasta dagblaði lands-
manna.
Herdís Hallvarðsdóttir
Víkverji skrifar
HÖGNI HREKKVlSI
ótt tíðarfar hér á Stór-
Reykjavíkursvæðinu hafí verið
rysjótt undanfarna daga verður
ekki annað sagt, en veðurfar í haust
og fyrri hluta vetrar hafi verið með
eindæmum gott. Bezta vitni fyrir
þessari fullyrðingu er rósin, sem
mynd birtist af á baksíðu Morgun-
blaðsins í fyrri viku. Víkveiji hefur
fylgzt með rósinni og enn er hún
með blómstur, þótt síðustu dagar
hafi verið umhleypingasamir.
Þótt tíðarfar hafí verið svo gott,
sem raun ber vitni, aka menn mjög
gjaman á negldum snjóhjólbörðum
og það þótt gatnamálastjóri hafi
brýnt menn til þess að spara nagla-
aksturinn. Áletranir á strætisvögn-
um og víðar, t.d. auglýsingar í fjöl-
miðlum, virðast þar engin áhrif
hafa haft. Hvað sem því líður hefur
enn ekki gert það veður, að sumar-
hjólbarðar hafí ekki dugað hér í
Reykjavík, þótt annars staðar á
landinu gildi kannski önnur lögmál.
XXX
En snjóleysið er kannski ekki
öllum jafn kærkomið og bíleig-
endum. Skíðaiðkendur komast t.d.
ekki á skíði og væntanlega er lítill
snjór í skíðalöndunum í Bláfjöllum
og í Skálafelli. Menn skyldu þó
ætla að ekki þyrfti að fara þangað
upp eftir til þess að ganga úr
skugga um snjóleysið, því að a.m.k.
tveir aðilar auglýsa símsvara sem
gefa upplýsingar um færi og þann
tíma sem opið er í skíðalöndunum.
En sé hringt í þessa síma nú, svara
þeir ekki. Hvers vegna er ekki svar-
að? Það ætti að vera auðvelt að
lesa inn á símana tilkynningu um
að enginn snjór sé í brekkunum.
Raunar frétti Víkveiji af aðila, sem
freistaði þess að fara á skíði í
Hlíðarfjalli, skíðalandi þeirra Akur-
eyringa. Þar var ekki nægur snjór
til skíðaiðkana.
XXX
Kunningi Víkveija, sem flytur
inn heimilistæki, kvað mikið
að gera nú fyrir jólin. Allir væru
að kaupa heimilistæki eða raf-
magnsvörur fyrir vörugjaldshækk-
unina sem væntanleg væri. Þessi
sami innflytjandi kvað hins vegar
ekkert hafa verið að gera fyrir
síðustu jól. Þá keypti enginn raf-
magnstæki til heimilisnota. Ástæð-
an var, að þá biðu menn eftir niður-
fellingu vörugjalds á þessa sömu
vöruflokka, varan stórlækkaði um
síðustu áramót. „Svona eru stjóm-
málamennimir," sagði þessi inn-
flytjandi og bætti við, „þetta er
ekki stjómvizka, heldur hringlanda-
háttur".
XXX
Ihinu mikla flóði auglýsinga nú
fyrir jólin hafa allt í einu farið
að birtast auglýsingar, þar sem
boðnir eru til sölu sjálfblekungar
eða lindarpennar, sem einu sinni
voru svo kallaðir. Þessir pennar
vom á ámm áður í hvers manns
hendi, en svo kom iðnbyltingin
mikla með kúlupennann eða „bíró-
pennann" eins og hann var fyrst
kallaður. Nú er Víkveija sagt, að
sjálfblekungurinn sé aftur að kom-
ast í tízku og er það vel. Um er
að ræða miklu vandaðri penna, sem
ættu og að stuðla að því að menn
skrifi læsilegri rithönd.