Morgunblaðið - 30.09.2000, Qupperneq 64

34 LAUGARDAGUR 30. SEPTEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ

Dýraglens
1
ÞARNA ER SNAKUR! ... ÞU VEISTAb
ÞEIR ERUMEÐ KALTBLÓÐ!
s-

02000 Tribuna Madia Servicaa. Inc.
A« R.0hta Reservod. *7v?0
r
ÞAb ÞYÐIR VISTAÐ
ÉSVERDAÐ ÉTAÞÁ
MEB KÖLDU BLÓbl!
L

Grettir
Hundalíf
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
REAP OUHATIVE WRITTEN HERE,
U)ILL YOl/, MARCIE ? l'M AFRAlP
I MAY HAVE 60TTEN A
UTTLE TOO INTELLECTUAL...
VO YOU THINK MAVBE I
5H0ULP ''PUMB ITPOWN"?
no, i thinkVmaybe i‘ll moven
IT‘5 PUMB
EN0U6H
ALREAPY
MVPE5KT0THE
OTHER SIPE OF
Viltu lesa það sem ég er búin að Finnst þér að ég ætti að
skrifa, Magga? Ég er hrædd um „skjóta það niður“?
að ég sé orðin full háfleyg...
Nei, nógu Ég ætti kannski
lágfleygt að flytja mig til í
er það nú. skólastofunni.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni I 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Sprettharðir en
endingarlitlir
Frá Sveini Kristinssyni:
ERUM við íslendingar sprett-
harðir, en éndingarlitlir? Ég spyr
vegna þess að svo virðist sem
býsna mörg góð málefni sem við í
byrjun einbeitum okkur að af tals-
verðum krafti renni út í sandinn.
Við getum byrjað á máli Sophiu
Hansen. Vorum við ekki harðir á
fyrsta sprettinum að reyna að fá
börnin heim? Söfnuðum tugmillj-
ónum króna í því skyni og vorum
hinir mannalegustu. Nú skyldi
„Hund-Tyrkinn“ svo sannarlega
setja ofan.
Nú minnast fáir á þetta mál
framar. Ég held að hin dapurlega
niðurstaða þess sé að hluta því að
kenna, að stuðningur okkar við
móðurina hafi ekki verið endingar-
góður. Þreyta og áhugaleysi yfir-
tók okkur á hlaupabrautinni.
„Hund-Tyrkinn“ sýndi hins veg-
ar dágott úthald. Æðsti dómstóll
hans dæmdi rétt vera að ræning-
inn héldi ránsfeng sínum en móðir-
in fengi mjög takmarkaðan um-
gengnisrétt gagnvart börnum
sínum, sem þó er erfitt fyrir hana
að nýta og tíðum útilokað. - Um
það má segja líkt og Jón Hregg-
viðsson forðum: „Vont er þeirra
ranglæti, verra þeirra réttlæti."
Auk ofangreinds máls er nær-
liggjandi að minna á mál Sævars
Ciesielskis og félaga hans sem
urðu að þola langa fangelsisvist
fyrir morð sem augljóst mun þykja
að þeir hafi ekki framið. Viður-
kennt mun að þeir hafi verið
þvingaðir til að játa á sig rangar
sakargiftir. Alllengi virtist talsvert
almennur áhugi á því hérlendis að
reyna að rétta hlut þeirra félaga,
meðal annars með því að stuðla að
endurupptöku máls þeirra. Furðu
lítið hefur hins vegar verið rætt
um mál þetta upp á síðkastið. Mig
uggir að við séum einnig þrotnir
þar á sprettinum.
Fátækt á íslandi?
I seinni tíð hefur talsvert verið
rætt í fjölmiðlum um fátækt á ís-
landi. Hvað gera megi til að forða
hinum lakast settu frá hungur-
mörkum. Sagt er að munur á lífs-
kjörum fólks sé í örum vexti, þeir
fátæku verði fátækari, þeir ríku
ríkari. Hreyfing, eða í öllu falli
umræða, sýnist í gangi, til að ráða
einhverja bót á þessu.
Einn er þó sá maður sem sagt
er að vilji ekki viðurkenna að fá-
tækt sé alvarlegt vandamál á ís-
landi. Það er hæstvirtur forsætis-
ráðherra okkar. Mér skilst að
mörgum þyki það út af fyrir sig al-
varlegt vandamál að svo háttsettur
og valdamikill maður skuli ekki
koma auga á svo augljósan vanda.
Nú fer því fjarri að ég telji mig
þess umkominn að taka málstað
svo háttsetts manns. Til þess er
bilið alltof langt milli óbreytts liðs-
manns og formanns herforingja-
ráðsins, á líkingamáli talað. Ég
vildi þó af þessu tilefni bera fram
þá spurningu, hvort sé vænlegra
til árangurs að gefast upp á miðri
leið í sókn að ákveðnu markmiði
eða neita alfarið tilvist þess vanda
sem markmiðið lýtur?
Utkoman sýnist sú sama í báð-
um dæmunum en varla fer hjá því
að í fyrra tilvikinu eyðist meiri
orka og þá víst að mestu til ónýtis.
Einnig má vera að sá sem afneitar
tilvist vandans „missi andlitið" síð-
ur en sá sem gefst upp við lausn
hans. Andlitssvipinn kann að vísu
að skorta nokkuð á í trúverðug-
leika og ekki mundi hann sá óska-
svipur sem við kysum helst að
móta í varanlegt efni.
En andlit mundi það teljast
samt, varla óburðugra en okkar
hinna, sem horfðumst í augu við
vandamálin en gáfumst upp á
miðri leið við lausn þeirra og þor-
um nú tæpast að beina ásjónum
okkar að nokkurri ærlegri mann-
eskju lengur.
SVEINN KRISTINSSON,
Þórufelli 16, Reykjavík.
Alþjóðlegur dagur
svæðameðferðar
Frá Þórgunmi Þórarinsdóttur:
í DAG, laugardaginn 30. septem-
ber, er alþjóðlegur dagur svæða-
meðferðar. Svæða- og viðbragðs-
meðferð allra líffæra og
líkamshluta líkamans. Svæðin eru
nudduð með markvissu þrýstinuddi
og eru orkurásir líkamans og mikil-
vægir punktar á þeim örvaðir sam-
hliða. Það er nuddað að sársauka-
mörkum og góð svæðameðferð
stuðlar að slökun taugakerfisins og
betri blóðrásar- og orkuflæðis um
líkamann. Svæðameðferð er mjög
áhrifa- og árungursrík meðferð sem
virkjar lækningamátt líkamans.
Góð heilsa er það verðmætasta sem
við eigum. Þegar veikindi hrjá okk-
ur erum við orkulítil og vansæl, en
þegar við erum hraust andlega og
líkamlega erum við orkumikil og í
góðu jafnvægi.
Svæðameðferð stuðlar að alhliða
jafnvægi og virkar bæði fyrirbyggj-
andi og uppbyggjandi.
Þeim, sem hafa áhuga á að fara til
faglærðs svæðanuddara, er velkom-
ið að hafa samband við svæðameð-
ferðarfélag íslands. (sjá símaskrá).
ÞÓRGUNNA
ÞÓRARINSDÓTTIR,
formaður Svæðameðferðarfélags
íslands.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt tii að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda biaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.