Skírnir - 01.01.1877, Qupperneq 143

DANMÖRK.
143
ríkisrjettar kenninga (Statsret) Holcks, j)ó hann viríist nú vera
horfinn frá þeim álitum. Hinsvegur þarf þess ekki aS geta, a8
ráftherrarnir þykjast ekki hafa fengi® konung til aS gera annaS
enn setja „lög um stundarsakir“ (forelöbige Love), sem ráS er
fyrir gert í ríkislögunum 27. §. Slík lög verfea borin upp til
samþykktar, þegar næst verSur gengiS á þing, en menn þurfa
vart a8 gera sjer ueitt í hugarlund um það, ab fjárhagslögunum
reibi betur af me5 haustinu. En hitt efast fæstir um, að meb-
fer8in á þeim verSur af fólksþingsins hálfu endurtekin viS fjár-
1 agsáætlunina fyrir næsta ár, ef sömu mennirnir gera liana úr
garSi, eBa aSrir af þeirra flokki. En haldi þessu áfram, og
ætli ráíherrarnir sjer að stýra ríkinn án lögsamþykktar fjárhags-
laganna, hvaD veröur þá úr blessubum ríkislögunum, þar sem
fyrirmæli þeirra um fjárveitingar verSa látiu liggja sem í lama-
sessi?1 Hvab sem þeim kann aS lítast, sem standa í lypting-
unni, þá er vant annaS aS sjá, enu aí) bjer fari að verÖa
„ávinnt urn söxin".
þú oss verði a5 þykja, sem nú sje beldur í óefni komiS
um þing og stjóru í Danmörk, þá ber ekki á öSru, enn a8
ráSaneytið og þess flokkur —■ og jafnvel konungurinn sjálfur -
geri sjer gó&ar vonir um, aS hjer rætist vel úr öllum vanda.
J>ví skal ekki heldur neita, aS sumt virðist falliS til aS hressa
’) það er auðvitað, að vinstri menn eiga aðgang að ríkisdóminum, en
þegar menn minnast, hvernig sóknin fór á móti Örsted sál. og
hans sessunautum, þá má þeim koma til hugar, að hjer viti ekki á
vænni leið. Að minnsta kosti vilja vinstri menn fyrst vita, hvernig
tveimur sökum reiðir af, sem höfðaðar voru í vetur á móti ráð-
herrum í ráðaneytum þeirra Holsteins greifa og Fonnesbechs, út af
óheimiluðum fjáv kostnaði til þjóðarleikhússins, og sölu „Marmara-
kirkjunnar“ (í Kmh.) en það eru kirkjnveggir af marmara, sem hætt
var við hjer á árunum sökum peningaskorts í ríkishirzlunni, og fylgir
þeim allmikil lóð. Vinstri menn segja, að ráðgjafinn (Krieger)
liafi selt kirkjuna heimildarlaust og ríkisjóðnum í skaða. það munu
vera fáir, sem halda, að vinstri rnenn fari hjer annað enn erindis-
leysu, og því er bágt að skilja, hversvegna þeir hafa sótt annað
eins ósigursmál með svo miklu kappi.