Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.04.1908, Blaðsíða 28

Skírnir - 01.04.1908, Blaðsíða 28
124 Marjas. — Það jafnar sig alt, sagði fóstra mín. Biddu guð að hjálpa þér til að vera æfinlega góður. Eg ætla að biðja hann um það líka . . . Góða nótt, Nonni minn. Hún tók höndunum utan um báðar kinnar mínar og kysti mig . . . Og eg fann frið ástríkisins vefjast utan um sál mína. Fóstra mín lifði mörg ár. eftir þetta. Og einu sinni áttum við svipað tal saman, þegar er var orðinn fulltíða maður. Hún var þá vitaskuld ekki dómarinn lengur. En hún var vinur og ráðgjafi. Traust mitt á mönnunum var hoi’fið. Og traust mann- anna á mér var horfið. Og gleðin var horfin úr hugan- um. Og sál min skalf í næðingnum. Og dimmir og dapr- ir skuggar sóttu að henni. Fóstra mín brosti. Og hún minti mig á söguna, sem eg hefi sagt hér á undan. — Ertu raunamæddari nú en þú varst þá? spurði hún. — Eg veit ekki, sagði eg. En eg veit, að nú er eg ekki lengur barn. Og eg veit, að þetta, sem nú er um að tefia, er einn af hryllilegustu veruleikum lífsins, og ekki hégómi, eins og þá. — Af hverju veiztu það? sagði fóstra mín. Eg þagði, til þess að átta mig á svarinu. En eg svaraði aldrei neinu. Og fóstra min mælti enn fremur: — Ef við komumst einhvern tímann svo langt að sjá það, að allar okkar áhyggjur og sorgir og móðganir og reiði, og alt þetta, sem þjáir þig nú, er ekki annað en barnslegur hégómi, ekki annað en skuggar af hrófatildri heimskunnar — skuggar, setn verða að engu, þegar hrófa- tildrið hrynur — þá sjáutn við líka, að við höfum verið börn — alveg eins og þú sér nú, að þú varst barn, þegar marjasinn olli öldugangi í sál þinni. — En ef við komumst aldrei svo langt? sagði eg. — Þá er það af því, að við sloknutn út af. Og þá er a 11 hégómi, sagði fóstra mín. Einar Hjörleifsson,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.