Skírnir - 01.04.1908, Blaðsíða 85

Um rotþrór.
181
skolp; það staðnæmiöt í þrónni; og nú ber margt til í
senn: Málmkorn og sandur, et nokkuð er, sekkur til
botns; korkagnir og tréflísar og þess konar dót sezt á
yfirborðið; en rotnunargerlar aukast og margfaldast unn-
vörpum í kvrðinni og loftleysinu og sundra lífrænu efn-
unum (dýraleyfum og jurta) í skolpinu, svo að þau verða
að ólífrænum efnum eða leysrst upp; við þessa efnasundrun
kemur meðal annars gas úr skolpinu, og er eldfimt; því
var ljóskerið; gasið úr rotþrónni var ljósmaturinn, og þetta
auðvitað gert fremur til gamans en gagns. Ræsaskolpið
er látið fara svo hægt í gegnum rotþróna, að það standi
þar við heilan sólarhring. Hlemmur var á hólrium og
3. mynd.
mátti þar sjá niður í þróna; sá þar í mjög ógeðslega skán!,
í henni eru korkagnir, bréfsnuddur, tréflísar, slí, ógrynni
af rotnunargerlum og alstaðar loftbólur (gas). Skolpið
rennur inn í annan endann á þrónni, inn undir skánina,
en út uin hinn endann og úfre'nslið einnig undir skáninni
— hún má ekki liaggast. Hani var á útræsinu, svo að
sýna mætti skolpið eins og það er, þegar það kemur úr
þrónni. Eg sá það í gleriláti. Það var mjög svipað jökul-
vatni og dálítill óþefur af því.
Þetta þunna skolp úr rotþrónni er nú látið renna í
aðra þró, opna og grunna, sem er full af gjalli. Loftið