Ný sumargjöf - 01.01.1860, Síða 10

10
vandræðunum svo sem bezt mátti verða; og þótt hús
hans stæði óskaddað mitt ámilli hrundinna byggínga.
þá kom hann samt eigi heim marga daga. Hann tók
sðr bústað í ferðavagni, og honum einum tókst að
frelsa Lisbonsborg frá gjörsamlegri eyðileggíngu; var
það viturleik hans að þakka og snarræði. Fjöldi
manna ætlaði á braut úr borginni fyrir fullt og allt.
úrvinda og örvínglaðir, en hann afstýrði því, eins og
þegar Camillus hamlaði lýðnum endur fyrir laungu frá
að skilja við Rómarústir. Pombal lðt lykja borgina
hvervetna með hermönnum, er ráku aptur þá sem
hugðust að flýja, og neyddu skrílinn til að hafast ekki
að; hann lðt og fá þeim vistir og herbergi, sem eptir
lifðu, draga limlesta menn undan hruninu, jarða dauða
menn, og slökkva eldinn. J>au hðröð, sern óskert voru
af jarðskjálftanum, voru látin stoða hina vesælu menn
með vistum og öðrum nauðsynjum; var það allt gert
að boði Pombals. Enn lðt hann búa til áætlanir og
uppdrætti, um það, hvernig byggja skyldi borgina að
nýju á reglulegra og betra hátt en áður var hún, og
allt gerði hann sem orkað varð, til þess að lina
eymdina.
Svo mikil voru þessi undur, og svo hörðum
höndum þjakaði náttúran hiuum bágstadda lýð, að heil
lönd og miklar borgir í fjarrum heimsálfum urðu ein-
huga í að veita Lisbóni lið og stoð; þá urðu og þau
ríki fyrst til að hjálpa, sem mönnum þótti að mundi
ella vera Portúgal miður holl; þá sendu Bretar konúngi
ýmsa hluti að gjöf, korn, trjávið, salt, kjöt og fleira.
var sagt að það hefði numið inillíón ríkisdala. Ham-