Ný sumargjöf - 01.01.1860, Blaðsíða 98

98
harðara en jörðin í kríngum sólina, eða áttahundruð
þúsundir mílna á dægri hverju, og stefnir á móti því
stjörnumerki, er menn kalla Herkúles. Fyrir utan
vetrarbrautina eru aptur mörg himinkeríi, sem eru
miklu lengra á burtu.
fað gefur að skilja, að vðr getum ekkert sagt
um það, hvort fleiri hnettir sð bygðir af skynsömum
verum, en jörðin. En vegna þess. að náttúran er í
rauninni allstaðar eins, og fylgir sömu lögum, þá er
hún og upptekníng og endurnýjun sjálfrar sín, og þá
er það eigi annað en skynsamleg ályktun, að hinar
aðrar sólir sð miðhnettir jarðstjarna, eins og þær eru,
sem fylgja vorri sól; og hví mundi þar þá eigi geta
verið jarðir, sem skynsamar verur búa á? Um þetta
getur raunar hverr haldið það sem hann vill; það er
hlutur, sem aldrei verður sannaður; því þegar menn
ekkert vita um aðrar jarðir sólkeríis vors í þessu tilliti,
þá eru enn minni líkindi til að menn geti komist eptir
því um hnetti, sem eru mörgum sinnum Iengra á burtu.
En ef vðr ættum að segja nokkuð hðr uin, þá væri
það helzt, að ólíklegt er, að aðrar jarðstjörnur se
bygðar af mönnum, en Venus og Mars; því deilíng
hita og kulda er á hinum jörðunum svo frábrugðin
þvf sem átt getur við mannlegt eðli, að vðr getum eigi
álitið að menn búi þar. A Uranus mundi vellandi
vatn verða á einu augnabliki að ís; Satúrnus er lausari
í sðr en vatn, og Neptúnus eins og kork. Ilríngurinn
á Satúrnusi lýsir samfleytt á þeirri jörð um hálfan
umferðartíma hennar, eða í hðr um bil fimmtán ár;
og þá er sífeld nótt í fimmtán ár á hinni jaröar-