Ný sumargjöf - 01.01.1860, Side 43

43
uppgötva&i hann, a& páfagaukurinn ekki gat sagt annab en
þessi orb. I gremju sinni yfir því, a& hann haf&i láti& svíkja
sig, sag&ihann: „eg er líka bölva&ur asni a& eg keypti þennan
fugl.“ — „Hvor efast um þa&?“ svara&i páfagaukurinn.
PAN TVARDOVSKl.
Eitt kvöld í janúarmánuði í góðu veðri lagði eg af
stað frá Pðtursborg og ætlaði á elgsdýraveiðar
daginn eptir 30 verstir þaðan. Fiinm sleðar voru í
ferðinni; sátu 2 reiðiinenn á hverjum. Fyrir sleðunum
gengu 3 hestar. 2 samsíða og einn fremst. í fyrstunni
meðan slett var gekk allt vel og það fór svo vel um
oss og vðr sátum svo þægilega og náðugt eins og vðr
sætum í herbergi heiina og værum heima hjá oss. Vðr
höfðum hlý klæði, loðna dýrafeldi og sátum hálf liggj-
andi og þótti sein vðr mundum hæglega geta solið á
leiðinni, en inundum ekki eptir því, að hðr og hvar
í snjónum, voru sleðaslóðir svo djúpar að heill vagn
með hestum fyrir gæti horfið þar á kaf eins og bátur
* milli boða. Förin sem fyrir oss urðu, voru þó að
eins svo stór að sleðarnir ráku sig jafnaðarlega á og
hrökkluðust svo hart að við gátum aldrei sofnað.
Himininn var heiður og brakandi frost, túngl var í
fyllíngu og skein fagurt á snjóinn og hvorgi sást á
dökkan depil (díla?)