Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1925, Side 23

21
— Þær hafa, einkum hin vestari, verið bygðar á þykkum jarðvegi,
sandlagi, sem síðar hefur blásið upp umhverfis þær alt ofan í hraun.
Nú er hjer gróið upp aftur. — Dálitlar mannvirkisleifar virðast vera
austan við þessar tóftir, má ráða það af aðfluttu grjóti. — Þessar
býlaleifar í hrauninu eru sennilega ekki yngri en frá miðöldunum.
Skýringar við myndablaðið, sem fylgir þessari grein.
I. Langhúsíð, sjeð frá suðurendanum. — Sjeð inn í dalinn.
II. Vestasta tóftin, sjeð frá dyrum inn að suðurgafli. — Lábarinn steinn liggur
á veggnum. Hann fanst í tóftinni. Hann er mjög reglulega lagaður og
hefur líklega átt að nota hann fyrir vaðstein. — Prentmyndin hefur því
miður orðið óljós.
III. Verbúðaleifarnar nyrðri, hóllinn sem þær voru í; sjer inn í Herjólfsdal.
IIII. Verbúðaleifarnar nyrðri; sjeð austan yfir eystri kofarústina. Bálkurinn á
gólfinu, veggurinn milli kofanna og augað í honum sjest á myndinni.
Matthias Þórðarson,