Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1925, Blaðsíða 57

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1925, Blaðsíða 57
55 og svo fjárhúsin hafa verið bygð ofan í þær. Hakastaðir voru vestar og fjær uppi á hálsinum, á hól einum. Var þar minna túnstæði. Sást þar líka fyrir túngarðsleifum og húsarústum uppi á hólnum, sem allur var grasi gróinn. Þessum fornbýlum, ásamt Svertingsstöðum, fylgdi sú munnmæla- saga, að þeir hefðu allir þrír verið bræður: Haki, Hanki og Svert- ingur, verið landnámsmenn og búið á þessum stöðum, eins og bæja- nöfnin benda til. Mætti geta þess til, að þeir hafi verið skipverjar Skinna-Bjarnar og hann hafi gefið þeim land þar út frá sjer, fyrir of- an Svertingsstaðaá og vestur á hálsinn (Hrútafjarðarháls). Hins sama get jeg til um Stein, er bygt hefur Steinsstaði hjá Hofi. Eftir öllum þessum fornu eyðibýlum man jeg glögt, því að jeg hafði þá — þótt ungur væri — eins konar ánægju af að skoða þau. En nú eru liðnir 50 vetur síðan jeg fluttist frá Svertingsstöðum; en þá var jeg 15 vetra. Stykkishólmi, á síðasta vetrardag 1926. Jósafat S. Hjaltalín. Aths. Dr. Björn M. Ólsen segir í grein sinni, að hofið í vestasta goð- orðinu í Húnavatnsþingi hafi »líklega legið í Miðfirði — ef til vill þar sem enn er kallað Hof, nálægt Mel«. í rauninni er engin ástæða til að efast um að hof hafi verið þarna í heiðni, eins og þeir Eggert Ólafsson og Jón Ólafsson frá Grunnavík skýra frá, samkvæmt al- mennri sögn manna þar um slóðir. Og það er fullkomin ástæða til að ætla, að hof þetta hafi verið eitt af hinum þrem höfuðhofum í Húnavatnsþingi og verið haldið uppi af þeim, er áttu eitt af hinum þrem goðorðum í þessu þingi. Þar sem þetta hof hefur verið vestast allra þriggja höfuðhofanna i þinginu — hin munu hafa verið á Hofi í Vatnsdal og Hofi á Skagaströnd — og þingmenn eða þriðjungsmenn þess goða, er hjelt því uppi, hafa sennilega búið um þessar slóðir, má komast svo að orði, að þetta hof hafi verið hof vestasta goð- orðsins í þinginu, en minnast verður þess ávalt, að þingin og goð- orðin voru ekki takmörkuð af neinum landamerkjum, öðrum en fjórð- ungamótum, heldur voru þau eins og fjelög, sem gátu átt fjelags- menn hjer og þar um fjórðunginn. En þótt sagnir sje um, að hjer hafi verið hof, er þess ekki getið í ritum, að hjer hafi í fornöld verið bær, sem kallaður hafi verið svo eða kendur við hofið. Brynjólfur Jónsson hefur ritað um þessar forn- leifar í Árb. 1895, bls. 12 — 13. Hann segir, að rústin sje nefnd »Hofið«, en samt sje hún ekki hofstótt, »heldur bæjarrúst og hún ekki forn-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.