Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1925, Qupperneq 74

72
Þessi tvö brot af legsteininum, sem fundist hafa, falla saman og
eru meginhluti steinsins; vantar af hægri eða efri enda hans. Þar sem
brotin mætast, hefur molnað burt allmikið af yfirborði steinsins. Vinstra
eða neðra brotið hefur auk þess
eyðst svo mikið, að letur og annar
útgröftur hefur horfið nær því með
öllu á stórum bletti þar. Öll gerð
steinsins sjest vel af mynd þeirri,
sem hjer er sett af honum. Krít var
dregin ofan í stafina, svo að þeir
kæmu betur fram á myndinni.
Brotin eru um 111 cm. að lengd,
lögð saman. Vinstra eða neðra brot-
ið er að breidd 56 cm. mest; neðst
er það 50,5 cm. og efra brotið 48,5
cm. efst. Sennilega hefur steinninn
verið lagður á legstaðinn þegar í
fyrstu, en gerð hans og verkið alt
á framhlið hans er eigi að síður svo
sem hann skyldi standa á vinstri
endanum, sem er þess vegna kall-
aður hjer einnig neðri endinn. Lítið
eitt frá þeim endanum eru gerðar
hálfkringlumyndaðar hvilftir á yfir-
borðið, inn frá brúnunum beggja
vegna, og hefur átt að mynda með
þeim nokkurs konar stjett fyrir neðan þær. Gat það að vísu notið
sín að eins á yfirborðssvipnum, þareð ekki var kringt úr allri
rönd steinsins. En með því að höggva ártalið í þessar hvilftir, hefir
aftur verið spilt fyrir því, að þær kæmu útlitinu að tilætluðum not-
um. Þversum á fótinn milli hvilftanna og á stjettina fyrir neðan er
grafin sjálf grafskriftin að öðru leyti:
• S • ION • ÞO
ZSTE SÖ
OCCISVS : 17. IVLII
S mun vera skammstöfun fyrir SIRA, ÞOZSTE fyrir ÞORSTEINS
og SÖ fyrir SON. Z er í rauninni smástíls-r og finst oftar á íslenzk-
um legsteinum. Verið getur að endir orðsins „Þorsteins“ hafi verið
settur á einhvern hátt með litlum stöfum ofan og aftan við E, en
þeir stafir verið grunnir og máðst af. Algengt var að tákna n fyrir
aftan hljóðstaf með því að setja strik fyrir ofan hann.