Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1925, Qupperneq 76

74
við hvert um sig, línurnar, strenginn og snúrurnar, eru einföld strik
langsum. Sömuleiðis eru 2 strik þversum fyrir ofan efstu línuna í
grafskriftinni, einfalt strik milli efri línanna tveggja á fætinum og 2
strik fyrir ofan og enn 2 fyrir neðan línuna á stjettinni. Innanvið-
hvilftina vinstra megin er boglína. Hefir líklega verið sams konar
boglína innan-við hvilftina hægra megin, en hún máðst af. Boglín-
urnar hafa að líkindum náð að strikunum fyrir ofan og neðan 1. og
2. línu og verið þannig afmarkaður reitur með nafni sjera Jóns. —
Á efri enda steinsins hefur sennilega verið strik eða 2 þversum utan
við leturlínurnar, snúrurnar og strenginn, en óvíst er hversu sá end-
inn hefir verið. Að líkindum vantar allmikið af steininum; hann virð-
ist varla hafa verið styttri en IV2 m. Var þess aldrei að vænta, að
svo löng og þunn móhella gæti haldist lengi óbrotin.
Það er eftirtektarvert að í grafskriftinni stendur að sjera Jón
hafi verið veginn 17. júlí. í bók þeirri er Sögufjelagið (dr. Jón Þor-
kelsson) gaf út um Tyrkjaránið, eru prentuð öll eða flest heimildar-
rit um það og þar á meðal frásögn (»Reisubók«) sjera Ólafs Egils-
sonar, prests í Ofanleiti, sem hertekinn var. Af frásögn sjera Ólafs er
svo að sjá, sem ræningjarnir hafi hlaupið á land mánudaginn 16. júlí
um kvöldið1) og að hann hafi mjög bráðlega eftir landgönguna verið
tekinn höndum og látinn inn i Múrhúsið, eitt af Dönsku-húsunum.
En þriðjudaginn 17. júlí, um miðjan dag, kom hann út úr húsinu og
er svo að sjá sem hann hafi ekki verið látinn þangað inn aftur, en
fluttur út á stærsta ræningjaskipið rjett á eftir2). Nú eru til tvenns
konar handrit af frásögn sjera Ólafs og ber þeim ekki saman alls
staðar. Segir í öðru, að sjera Ólafur hafi spurt víg sjera Jóns næsta
morgun, miðvikudagsmorguninn 18. júlí, en í hinum að hann hafi
spurt það miðvikudagskvöldið.3) Næsta morgun, fimtudagsmorguninn
19. júlí, sigldu ræningjarnir burt.4)
Sjera Ólafur segir ekki beinlínis, hvaða dag sjera Jón hafi verið
veginn. Þar sem hann var tekinn höndum í fyrsta áhlaupi og látinn
inn þegar, gat hann ekki fylgst vel með því sem fram fór úti, hjer
og þar á eynni. En hann skýrir frá þeim atburðum eftir frásögn 4
manna, sem sáu ofanúr Fiskhellum og af Hánni margt af þvi er gerð-
1) Sbr. Tyrkjar. bls. 92—93 og 140—141.
2) Tyrkjar. 96 og 145.
3) S. st. bls. 98 og 147.
4) Á bls. 99 stendur; »-------allir á skip komnir miðvikudagskvöldið þann
19. júlí sem var fimti dagur; en um miðjan morgun drógu ræningjar upp akk-
eri--------« Hjer er slengt saman setningum; á að vera depill á eftir «mið-
vikudagskvöldið* og »en« á að falla burt. Sbr. bls. 149,