Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1969, Blaðsíða 68

72
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
litlu skildirnir (um 7 cm áð þvermáli),
en utan við þessi för eru önnur slit-
merki, sem mynda hring, um 11,5 cm
að þvermáli. Hugsanlegt er, að stór
skjöldur og annar lítill hafi sinn um
hvort skeiðið skreytt húfukollinn og
skilið eftir þessi för, en einnig hefur
þess verið getið til, að stærra slitfar-
ið sé eftir innri bryddinguna á hringn-
um, og hefði það þá væntanlega kom-
ið fram við langa geymslu á húfunni
flatri. Einnig hefur sú tilgáta komið
fram, að báðir slithringarnir kynnu
áð stafa frá stórum skildi með minni
málmkringlu áfestri á bakhlið.15
10. mynd. BrúOur með skildahúfu,
og tvcer Jconur með henni. Spáss-
íumynd í Jónsbókarhandriti, AM
31/5 fol., frá lokum 16. aldar.
Ljósm.: Arnamagnœanske Insti-
tut, Kbh. — Bride wearing skilda-
húfa, witli two attendants. Illu-
mination in Icelandic manu-
script, AM 31)5 fol., end of 16th
century.
III
Eins og getið var um í upphafi
þessa máls, er fátt vitað um skilda-
húfur annað en það, sem nú hefur
verið greint frá. Elzta heimild er að
öllum líkindum spássíuteikning í Jóns-
bókarhandriti frá lokum sextándu ald-
ar (10. mynd).10 Er það mynd af
brúði og tveimur konum með henni,
allar með há hvítleit vöf á höfði, en
svo var þessi höfuðbúnaður nefndur
þá. ITtan um vöfin neðst virðast vera
koffur, en brúðurin, sem gengur á
undan, ber auk þess húfu ofan á vaf-
inu méð stórum skildi að framan og
tveimur minni sjáanlegum á annarri
hlið. Er engum vafa bundið, að hér er
dregin mynd af skildahúfu. Þótt teikningin sé nánast risskennd,
kemur lögun húfunnar vel heim við einfalda útlínumynd af húfu
eins og til dæmis þeirri, sem er í Þjóðminjasafni Islands, nema hvað
opið á húfunni á myndinni sýnist vera stærra.17
Aðeins er vitað um þrjár heimildir um skildahúfur frá sautjándu
öld. Er ein þeirra arfaskipti frá árinu 1656 eftir Þorlák biskup
Skúlason á Hólum, en þar er skildahúfa talin fyrst me'ð því kven-