Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1969, Blaðsíða 47

ÚTSKURÐUR FRÁ SKJALDFÖNN
51
legið uppi á undningssveignum. Allra neðst á fjölinni eru ávalar
vindur, sem áreiðanlega eru hluti af drekanum, þó að nú sjáist ekki,
hvernig sambandið er, og loks er þess að geta, að einkennilegt þver-
band liggur yfir háls drekanum, og er hann sýnilega rammlega flæktur
ekki síður en ljónið. Lítið þrískipt blað gægist upp undan drekatrjón-
unni framarlega.
Lítum svo á fjölina efst. Einnig þar sést um það bil helmingur af
uppundningi, sem brugðið er í þann stærsta, sem fyrst var lýst. Neðst
á yzta sveig hefur verið smágrein með þrískiptu blaði, sýnd á upp-
di-ætti, þótt mjög lítið votti nú fyrir henni vegna þess að þetta er í
okafarinu, en utar er svo önnur smágrein, sem hverfur inn undir
yzta sveig stóra undningsins. Til vinstri á miðsveig er smágrein með
þrískiptu blaði, sem við erum nú farin að þekkja svo vel, en til hægri
önnur svipuð, þótt blaðið sé að vísu lítið eitt öðru vísi lagað, en það
er mjög máð á fjölinni. Uppdrátturinn fer þó áreiðanlega mjög nærri
lagi. Neðst á miðsveig er svo enn ein grein, sem hverfur undir stöngul
stóra undningsins. Að lokum er svo endir undningsins innst í honum,
og virðist þar vafalítið hafa verið fleirskipt blað, líklega fimmskipt.
Að lokum er svo skreytið á hægri brún fjalarinnar, sem nú er mjög
máð og veðrað og því erfitt um vik að lýsa því. Greinilegt er þó, að
fyrir neðan miðju fjalar, 1 krikanum milli stóru uppundninganna
tveggja, hefur verið enn einn undningur, minni og smágerðari en
hinir, og á honum hafa verið aukagreinar. Upp frá honum vottar fyrir
tveimur stórum þrískiptum blöðum, svipuðum og á smágreinum þeim,
sem oft hafa þegar verið nefndar, en miklu stærri, einkum miðblaðið,
sem er eftirtakanlega bjúgt, og sést það einkum vel á neðra blaðinu.
Lóðréttur stilkur virðist hafa staðið upp í gegnum uppundninginn.
Að öðru leyti en þessu er rétt að hafa sem fæst orð um þennan hluta
vei’ksins, því að örugg vissa um hvernig það hefur verið fæst ekki.
Til dæmis verður ekki með vissu séð, hvort þetta verk hefur á lífrænan
hátt tengzt öðru verki á fjölinni, þó að það megi telja mjög líklegt.
Engu áð síður virðist það einkum hafa verið til fyllingar á auðan flöt
utan við aðalverkið.
Útskurðurinn á Skjaldfannarfjölinni er mjög vandaður og gerður
af fullu öryggi. Einkenni skrevtisins eru þessi: Stórir uppundningar
úr flötum stönglum með skörpum brúnum, kúptur er aðeins hálsinn
á drekanum og það sem sést af bol hans, svo og bringan á ljóninu.
Verkið er mjög upphleypt, allt að 1 sm, en mjög víða um 5 mm og
sums staðar minna. Undningarnir fléttast mjög saman, brugðið yfir
og undir, og sama er að segja um sumar hliðargreinarnar á aðal-