Eimreiðin - 01.01.1902, Qupperneq 55

55
settust þá við að skrifa bréf, aðrir æfðu sig i reikningi og skrift,
og enn aðrir settust við að lesa ýmsar fræði- og skemtibækur, er
þeir fengu að láni úr bókasafni skólans. Stundum gengu kennar-
arnir um á milli þeirra og leiðbeindu þeim eða ræddu við þá um
hitt og þetta, og varð þessi nána umgengni og stöðuga samlíf til
þess, að tengja böndin enn fastar á milli kennaranna og lærisvein-
anna. Um kl. io gengu flestir af lærisveinunum til rekkju. Höfðu
sumir þeirra svefnherbergi uppi á lofti í skólahúsinu, venjulega 2,
4 eða 6 saman, en nokkrir sváfu uppi í sjómannaskólahúsinu, er
stóð kippkorn frá skólanum, og enn nokkrir hjá einum af kenn-
urunum, er hafði nokkur smáherbergi í húsi sínu.
Lærisveinarnir voru látnir alveg sjálfráðir um, hvort þeir komu
á fyrirlestrana eða ekki, eða hvort þeir komu aðeins á nokkra
þeirra og aðra ekki. Yfirheyrslur áttu sér aldrei stað, og engin
bönd lágu á ,þeim, að því er snerti sjálft námið. Pó kom það
örsjaldan fyrir, að lærisveinarnir slægju slöku við námið eða skytu
sér undan fyrirlestrunum, þrátt fyrir þetta sjálfræði þeirra. Peir
skoðuðu það að jafnaði sem ljúfa skyldu að mæta á fyrirlestr-
unum, enda höfðu flestir af kennurunum sérstakt lag á að gera
kenslugreinarnar laðandi, skemtilegar og aðgengilegar. fað hefur
þráfaldlega sýnt sig, að þar sem fyrirkomulagið er frjálslegt og
allir eru látnir sem mest sjálfráðir, hvort sem um skóla er að ræða
eða annað, þar er það skoðað sem ljúft og þægt verk, sem undir
hörkuoki og ströngum aga er skoðuð sem hvimleið og ómild
skylda.
Á sunnudögum var haldin'guðsþjónusta í kirkjunni, er Grúndt-
vígssinnar í nágrenninu höfðu reist rétt hjá skólanum og kallað
sérstakan prest til, eða þá á skólanum sjálfum. Annars gátu
nemendurnir varið sunnudeginum eins og þeir vildu. Að kvöldinu
til Söfnuðust menn saman í skóiasalnum og voru þá lesin upp
skáldrit eftir Oehlenschlæger, Ingemann, Hostrup, Ibsen og Björn-
son. Par var og mikið um söng og hljóðfæraslátt, sem Tríer
elskaði og hafði næman smekk fyrir, og komu oft sönglagasnill-
ingar og aðrir gestir, er kunnu vel skil á þeirri list. Stundum var
og slegið upp ýmsum leikjum, eins og tíðkast meðal alþýðu út um
land í Danmörku.
Eins og gefur að skilja var að sumrinu til meira haldið til
undir beru lofti, og voru þá á kvöldin leiknir knattleikir og ýmsir
aðrir leikir, sem vel þóttu henta úti við. I kvöldkyrðinni hljómaði oft