Eimreiðin - 01.01.1902, Side 70

70
Ræðutnaburinn gat þess að lokum, að menn hefðu verið gerðir
út frá Englandi, Astralíu, Ameríku, Frakklandi, Belgtu og Ung-
verjalandi, til þess að kynna sér búnaðarhætti Dana í þessum
efnum. En svo bætir hann við þessum orðum: »En áður en
þeim tekst að læra þá list af oss, að búa til gott smjör, ílesk og
egg, verða þeir sjálfsagt fyrst að læra að framleiða aðra eins
bændastétt eins og dönsku bændastéttina. í því liggur sem
sé allur leyndardómurinn.*
I’etta er gott dæmi þess, hve mikið mentun alþýðunnar og
þar af leiðandi gott verksvit, samtök og vöruvöndun hefir að
þýða fyrir hagsæld þjóðarinnar. V. G.
Ritsjá.
LAUFBLÖÐ. Safnað hefur Lára Bjarnason. Rvík. 1900.
í söngvahefti þessu eru 20 lög, sem/rú Lára Bjarnason (f. Guðjohn-
sen), prestskona í Winnipeg, hefur safnað og gefið út. Um hefti þetta
er alt hið bezta að segja; lögin eru flest falleg og vel valin, og fjöl-
breytnin og ósamkynjunin, sem útgefandinn nefnir í formálanum, er
einmitt kostur á heftinu, en ekki ókostur. Heftið er ágætlega gefið út,
að því er snertir prentun, pappír og frágang allan. — í’að, sem skilur
þetta hefti frá öðrum söngheftum með íslenzkum textum, er sérstaklega
það, hve mörg af lögum þessum eru útsett fyrir eina rödd með undir-
spili á fortepíanó, en slíkt má heita nýnærni í íslenzkum söngheftum, en
vöntun þannig útsettra laga með íslenzkum textum er því tilfinnanlegri
hjá oss nú orðið, sem fleiri og fleiri af kvennþjóðinni leggja það fyrir
sig að læra dálítið á fortepíanó, og slíkur lærdómur fer altaf í vöxt.
Fjórtán af lögunum eru útsett fyrir eina rödd með fortepíanó; þar
af sex (nr. 1, 6, 7, 8, 9 og 12) með föstu undirspili, en átta (nr. 2,
3, 5, 10, 15, 17, 19 og 20) með lausu undirspili; en laust (og líka
sjálfstætt) kallast undirspilið, þegar röddin kemur ekki beinlínis fram í
því, sem spilað er með. Undirspilið við hin fyrnefndu sex má einnig
sem bezt spila á harmóníum. Eitt lagið (nr. 4) er útsett fyrir tvær
raddir, tvö lögin (nr. 11 og 13) fyrir þijár samkynja raddir, og með
samkynja röddum er meint: eintómar karlmannaraddir, eintómar kvenn-
mannaraddir, eða eintómar barnaraddir. Eitt lagið (nr. 16) er útsett
fyrir fjórar ósamkynja raddir, og tvö lögin (nr. 14 og 18) fyrir fjórar
ósamkynja raddir og eina sólórödd með undirspili.
Það er mein, þegar skáldin eru ósmekkvís í söng, eða þekkja