Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1913, Qupperneq 41

Eimreiðin - 01.05.1913, Qupperneq 41
Útburðir. (Gömul ræða). Eiiui sinni var verið að halda brúðkaup. Þar var fjölmenni niikið og gleði. Brúðurin var ung og fríð og þótti hinn bezti kvenkostur. Pegar leið á veizluna, heyrðu menn, að komið var á gluggann í veizlustofunni, og kveðin þessi vísa; »Kosta átti eg kirnum, tii manns var eg ætluð reisa átti eg bú; eins og þú.c Menn ætla að þessi vísa hafi verið kveðin til brúðarinnar, og að systir hennar hafi kveðið hana; því móðir hennar hafði borið hatia út. — Mér hefir altaf fundist þessi saga átakanleg: — rödd utan úr myrkrinu — mitt í gleðiglaumnum, rödd frá þeim, sem kastað var út á hjarnið. Rödd frá systurinni, sem rænd var rétti lífsins, mannréttinum, kvenréttinum: »Kosta átti eg kirnum.« — Pað er andvarp mannsefnisins, sem ekki varð að manni, hæfileik- anna, sem heftir voru, neistans, sem ekki varð að björtu báli. Og mér finst sögurnar um útburðina, sem hrekjast um allan aldur á sömu stöðvum, útburðina, sem skríða á öðru hnénu og öðrum olnboganum, með krosslagðar hendur og fætur, og villa vegfarandann með veini sínu — mér finst þær svo ömurlegar, af því þær eru svo sannar — ef ekki í sinni bókstaflegu merkingu, þá eftir andanum. Pví það er margur útburðurinn í heiminum, ef að er gáð. Eg á ekki við börnin, sem mæður bera út og fyrir- fara — ég á við öli þau börn, sem sett eru á hjarnið og lifa hálfu lífi alla æfi; ég á við börnin, sem fátæktin og mentunar- leysið neyðir til að skriða á olnboganum og hnénu með kross- lagðar hendur og fætur, af því þeim hefir ekki verið kent að ganga eins og manninum er áskapað, ganga bein og bera höfuðið hátt og nota rétt hug og hendur. Eg á við alla þá menn, sem sakir ills uppeidis verða aldrei nema hálfir menn, og verða að ráfa á villigötum, og leiða stundum saklausa menn í tortímingu, þegar verst viðrar. Af slíkum mönnum er margt í hverju landi, mannsefnum, sem aldrei verða að manni, fyrir ræktarleysi þeirra, sem betur mega. Hver, sem gengur um fátækustu götur erlendra stórborga, sér líka útburði í hverju spori; og hávaðinn af þeim
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.