Eimreiðin - 01.05.1916, Blaðsíða 13

89
kalda bakstra um ennið. Eitt staup af góðu víni eöa 20—30
Hoffmannsdropar verða oft að liði í slíkum tilfellum. Mikla þýð-
ingu hefir það og, að maturinn sé heilnæmur og við hæfi
sjúklingsins; en það er meginregla í flestöllum sjúkdómstilfellum,
að sá sé maturinn beztur, sem auðmeltastur er.
Loks vil ég endurtaka og ítreka það fyrir mönnum, hve
gagnlegir vatnsbakstrar og þau lækningaböð, sem ég
hefi nefnt hér að framan, eru við fjölmarga sjúkdóma, einkum
þegar um útvortisbólgu er að ræða, minniháttar blóðeitrun og
allskonar kýli. Við allskonar kýlum og ígerðum eru heitir bakstr-
ar beztir, og betri en nokkur önnur lækningaaðferð. Einkum
ættu allir að forðast að krukka með nálum og hnífum í bólur og
smákýli, einkum ef þau eru í andliti eða höfði; því það getur oft
leitt til bráðs bana. Aftur á móti gera heitir bakstrar aldrei
skaða, þegar um slíka sjúkdóma er að ræða, en næstum ætíð
ómetanlegt gagn. Oft er gott að smyrja joðáburði á bólguna
eða kýlin hálfri eða heilli klukkustund áður en baksturinn er á
lagður.
Að lokum vil ég taka það frarn, að þegar um er að ræða
aðhjúkrun sjúklinga, gildir sú meginregla, að meira ríður á því,
hvernig sú eða sú lækningaaðferð er framkvæmd, heldur en
h v e r lækningaaðferðin er notuð. Og ennfremur þessi regla:
Gerðu alt vel, sem þú gerir. Polinmæði, sjálfsafneitun og
umhugsunarsemi þeirra, er hjúkra sjúklingum, geta gert krafta-
verk, miklu stærri og öflugri en allar »mixtúrur« lyfsal-
anna.
Polinmæðin þrautir vinnur allar.